Wyrok NSA z dnia 10 grudnia 2020 r., sygn. I GSK 1130/20
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dariusz Dudra (spr.) Sędzia NSA Barbara Mleczko-Jabłońska Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej G. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 maja 2019 r. sygn. akt V SA/Wa 21/19 w sprawie ze skargi G. Z. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] października 2018 r. nr [...] w przedmiocie uznania zarzutów zgłoszonych w postępowaniu egzekucyjnym za niezasadne oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 21 maja 2019 r., sygn. akt V SA/Wa 21/19 oddalił skargę G. Z. (dalej: skarżący) na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. (dalej: DIAS) z dnia [...] października 2018 r. nr [...] w przedmiocie uznania zarzutów zgłoszonych w postępowaniu egzekucyjnym za niezasadne.
Sąd I instancji rozstrzygał w następującym stanie faktycznym i prawnym:
DIAS postanowieniem z [...] października 2018 r. utrzymał w mocy postanowienie Dyrektora III Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. z [...] sierpnia 2018 r. o uznaniu zarzutów zgłoszonych w postępowaniu egzekucyjnym za niezasadne.
Organ odwoławczy stwierdził, że w niniejszej sprawie tytuły wykonawcze z [...] maja 2018 r. o numerach [...] zostały wystawione w oparciu o decyzje Dyrektora ZUS z [...] grudnia 2013 r. nr [...], z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...]i z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] o miesięcznym rozliczeniu i zwrocie świadczeń. Od powyższych decyzji Skarżący wniósł odwołania, które zostały oddalone przez Sąd Okręgowy w Płocku VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Następnie Sąd Apelacyjny w Łodzi III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił wniesione od tych wyroków apelacje. Oznacza to, ze przedmiotowe decyzje stały się ostateczne. Tym samym brak jest podstaw do przyjęcia, iż obowiązek zwrotu przez Skarżącego nienależnie pobranych świadczeń nie istnieje, a co więcej w ogóle nie istniał. Obowiązek ten wynika z prawomocnych decyzji. Postępowanie egzekucyjne zostało wszczęte w celu doprowadzenia do realizacji przez Zobowiązanego obowiązku wynikającego z ostatecznych decyzji, pozostających w obrocie prawnym. Organ odwoławczy podkreślił przy tym, że decyzje te zostały wydane w ramach innego postępowania i nie mogą być podważane w toku postępowania egzekucyjnego. Zarzut zgłoszony w postępowaniu egzekucyjnym nie może być wykorzystywany do weryfikacji decyzji, stanowiącej podstawę prawną do wystawienia tytułu wykonawczego. Brak jest zatem podstaw prawnych do dokonania oceny prawidłowości ww. decyzji Dyrektora ZUS w kontekście istnienia przesłanki wszczęcia postępowania egzekucyjnego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
