Wyrok NSA z dnia 16 października 2020 r., sygn. II FSK 1620/18
Egzekucyjne postępowanie
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia WSA (del.) Mirosław Surma (sprawozdawca), Protokolant Natalia Zawadka, po rozpoznaniu w dniu 16 październik 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 kwietnia 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 897/16 w sprawie ze skargi T. sp.k. z siedzibą w W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z 27 kwietnia 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 897/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c ustawy
z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
(j. t. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), dalej: "p.p.s.a.", po rozpoznaniu skargi T. sp. k., uchylił postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30 grudnia 2015 r.
nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym.
1.1 Sąd pierwszej instancji wskazał, że w sprawie istotnym zagadnieniem było udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy organ egzekucyjny miał tytuł prawny do wystawienia zarządzenia zabezpieczenia w trybie art. 154 i nast. ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (j. t. Dz. U z 2014 r., poz. 1619), dalej: "u.p.e.a.", w sytuacji gdy decyzja o zabezpieczeniu wydana w trybie art. 33 i nast. Ordynacji podatkowej nie została jeszcze podatnikowi doręczona. Zdaniem tego sądu jedynym środkiem prawnym do zwalczania nieprawidłowo wszczętego postępowania egzekucyjnego są zarzuty, o których stanowi art. 156 § 1 pkt 8 u.p.e.a. Zgodnie z art. 166b u.p.e.a. w postępowaniu zabezpieczającym stosuje się odpowiednio jedynie enumeratywnie wskazane w nim przepisy Działu I i Działu IVa u.p.e.a. Decyzja w sprawie zabezpieczenia należności pieniężnej stanowiącej zobowiązanie podatkowe z 9 marca 2015 r., wydana na podstawie art. 33 § 1, § 2 pkt 2, § 3, § 4 pkt 2 Ordynacji podatkowej, określa przybliżoną kwotę zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za lipiec i grudzień 2012 r. oraz okres od stycznia do czerwca 2014 r. oraz odsetki za zwłokę. Uprawnienie do określenia tej kwoty wynika z art. 33 § 4 pkt 2 Ordynacji podatkowej. Zgodnie zaś z treścią art. 211 Ordynacji podatkowej decyzję doręcza się stronie na piśmie. Z kolei art. 212 Ordynacji podatkowej ustanawia zasadę związania decyzją podatkową od chwili jej doręczenia. Z przytoczonych przepisów wynika, że przybliżona kwota zobowiązania podatkowego oraz kwota odsetek, które podlegają zabezpieczeniu określana jest w decyzji o zabezpieczeniu. Decyzja ta wywołuje skutek prawny po wejściu do obrotu prawnego, czyli od chwili jej doręczenia. Nie jest więc możliwe wypełnienie dyspozycji z art. 156 § 1 pkt 3 u.p.e.a., tj. podanie w zarządzeniu zabezpieczenia treści obowiązku podlegającego zabezpieczeniu i wysokości należności pieniężnej, która podlega zabezpieczeniu, przed wprowadzeniem do obrotu prawnego decyzji
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
