Wyrok NSA z dnia 8 września 2020 r., sygn. II FSK 1150/18
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala (sprawozdawca), Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia del. WSA Alina Rzepecka, Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 8 września 2020 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej U. G. działający przez U. I. z siedzibą w Niemczech od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 sierpnia 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 2621/16 w sprawie ze skargi U. G. działający przez U. I. z siedzibą w Niemczech na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2016 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od U. G. działający przez U. I. z siedzibą w Niemczech na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 30 sierpnia 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, sygn. akt III SA/Wa 2621/16, oddalił skargę U. G. działającego przez U. I. z siedzibą w Niemczech (dalej: "Skarżąca", "Strona") na interpretację indywidualną Ministra Finansów (dalej: "Organ") z dnia 25 maja 2016 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych. Treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia dostępna jest na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl/.
Pełnomocnik strony Skarżącej na podstawie art. 173 § 1 i 2, art. 174 pkt 1 i 2, art. 175 § 3, art. 176 § 1 i 2 oraz art. 177 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm., dalej: "P.p.s.a.") zaskarżył powyższy wyrok w całości, zarzucając na podstawie art. 174 pkt 1 P.p.s.a. naruszenie prawa materialnego poprzez:
a) błędną wykładnię art. 6 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: "u.p.d.o.p.") polegającą na przyjęciu, że dla celów oceny zastosowania zwolnienia znaczenie ma nie rodzaj działalności wykonywanej przez instytucję wspólnego inwestowania (tj. lokowanie/inwestowanie środków pieniężnych w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe), lecz klasyfikacja, na gruncie u.p.d.o.p., dochodu uzyskiwanego z takiej inwestycji jako dochodu z działalności gospodarczej - czego konsekwencją było uznanie, iż Fundusz nie spełnia przesłanek dla zastosowania zwolnienia;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
