Wyrok NSA z dnia 31 sierpnia 2020 r., sygn. II FSK 2612/19
Podatkowe postępowanie
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący ‒ sędzia NSA Tomasz Kolanowski (spr.), Sędzia NSA Grażyna Nasierowska, Sędzia WSA (del.) Sylwester Golec, , po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Z. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 18 kwietnia 2019 r. sygn. akt I SA/Gl 77/19 w sprawie ze skargi Z. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 29 listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności płatnika z tytułu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za 2013 r. 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Z. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach 900 (słownie: dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 18 kwietnia 2019 r., sygn. I SA/Gl 77/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę Z. K. (dalej: "Skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z 29 listopada 2018 r. w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej płatnika i określenia wysokości należności z tytułu pobranych a niewpłaconych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za okres od stycznia do października 2013 r. Wyrok jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/, dalej "CBOSA".
Skargę kasacyjną od ww. wyroku WSA w Gliwicach do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł Skarżący, który zaskarżył ten wyrok w całości. Sformułował także wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi pierwszej instancji, ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i rozpoznanie skargi oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego według norm przepisanych.
Skarżący zaskarżonemu wyrokowi zarzucił na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718, dalej "p.p.s.a.") naruszenie przepisów prawa materialnego poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art. 31 i 41 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, ze zm., dalej: u.p.d.o.f.) w zw. z art. 8 ustawy z dnia - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201 ze zm. dalej: O.p.) poprzez przyjęcie, iż Skarżący był płatnikiem zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, tylko na tej podstawie, iż organy podatkowe ustaliły, że był on pracodawcą, pomimo że od stycznia do października 2013 r. nie wypłacił on żadnego wynagrodzenia pracownikom, ponadto uznanie, iż fakt braku zaległości podatkowych w tym zakresie za rok 2013 pozostaje bez wpływu na przypisanie Skarżącemu odpowiedzialności jako płatnika składek. Przyjęcie w konsekwencji, iż do przypisania odpowiedzialności płatnikowi wystarczy jedynie ustalenie, iż był on pracodawcą, gdy tymczasem z treści ww. przepisów wynika wprost, iż aby przypisać płatnikowi odpowiedzialność za nieodprowadzenie zaliczki należy jednoznacznie ustalić, że płatnik wypłacił wynagrodzenie osobom fizycznym.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
