Wyrok NSA z dnia 26 listopada 2019 r., sygn. I OSK 2983/18
Inne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Monika Nowicka Sędziowie sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.) sędzia del. WSA Mariusz Kotulski po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Dobiegniew od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 marca 2018 r. sygn. akt I SA/Wa 1488/17 w sprawie ze skargi Gminy Dobiegniew na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] lipca 2017 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 7 marca 2018r., sygn. akt I SA/Wa 1488/17, oddalił skargę Gminy Dobiegniew na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Wojewoda Lubuski decyzją z dnia [...] grudnia 2015 r. stwierdził nabycie przez skarżącą Gminę z mocy prawa, z dniem 27 maja 1990 r., nieodpłatnie prawa własności nieruchomości Skarbu Państwa, położonej w R., gmina Dobiegniew, oznaczonej numerem ewidencyjnym [...] o powierzchni 0,6641 ha.
Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem, Gmina Dobiegniew wniosła odwołanie.
Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa decyzją z dnia 6 lipca 2017 r. utrzymała w mocy decyzję organu I instancji.
Komisja podała, że ze znajdującego się w aktach wypisu z rejestru gruntów, zaświadczenia Starosty z dnia 28 listopada 2013 r., pism Starosty z dnia 27 listopada 2015 r. i z dnia 30 listopada 2015 r. wynika, że sporna działka na dzień 27 maja 1990 r. stanowiła własność Skarbu Państwa - we władaniu Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych (użytek - droga). Obecnie w ewidencji gruntów i budynków prowadzonej przez Starostę jako właściciel jest wpisany Skarb Państwa, natomiast jako władający Starosta Strzelecko - Drezdenecki. W rejestrach tych znajdują się ręcznie dokonane skreślenia w rubryce "władający", bez określenia numeru zmiany, na podstawie której dokonano nowych wpisów. Brak jest też jakichkolwiek dokumentów potwierdzających słuszność dokonanych zmian (decyzji, protokołów lub innych dokumentów).
Odwołując się do orzecznictwa sądów administracyjnych wyjaśnił pojęcie użytego w art. 5 ust. 1 ustawy z 10 maja 1990 r. sformułowania ""należące do rad narodowych i terenowych organów administracji państwowej stopnia podstawowego". Wyjaśnił, że jedynie istniejący po stronie Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych tytuł prawny świadczyłby, że sporna nieruchomość w dniu 27 maja 1990 r. nie należała do terenowych organów administracji państwowej stopnia podstawowego i z tego względu nie podlega komunalizacji. W przeciwnym razie, stosownie do art. 6 ust. 1 ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, grunty państwowe, które nie zostały oddane w zarząd, użytkowanie lub użytkowanie wieczyste były zarządzane przez terenowy organ administracji państwowej. Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa podzieliła stanowisko organu I instancji, że zebrana w sprawie dokumentacja potwierdza, iż w dniu 27 maja 1990 r. sporna nieruchomość stanowiła własność Skarbu Państwa, a Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych nie przysługiwał w tej dacie tytuł prawny do tej nieruchomości oparty na stosownej decyzji lub umowie. Tym samym, sporna nieruchomość należała, w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 10 maja 1990 r. do terenowego organu administracji państwowej stopnia podstawowego i podlegała komunalizacji z mocy prawa z dniem 27 maja 1990 r. na rzecz właściwej gminy. Organ odwoławczy nie dopatrzył się również wystąpienia negatywnych przesłanek komunalizacji, o których mowa w art. 11-12 powołanej ustawy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
