Wyrok NSA z dnia 10 maja 2019 r., sygn. I OSK 4415/18
Przez „szczególne okoliczności”, o których stanowi art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, należy rozumieć wydarzenia o charakterze nadzwyczajnym, czyli takie, które wbrew zamiarom i woli ubezpieczonego stanowią niemożliwą do przezwyciężenia przeszkodę do kontynuowania zatrudnienia.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska (spr.) Sędzia del. WSA Ewa Kręcichwost - Durchowska Protokolant asystent sędziego Ł. S. po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej małoletniej M. K. - reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 września 2018 r. sygn. akt II SA/Wa 1754/17 w sprawie ze skargi małoletniej M. K. reprezentowanej - przez przedstawiciela ustawowego M. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 11 września 2018 r., sygn. akt II SA/Wa 1754/17 oddalił skargę małoletniej M. K. - reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego M. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku.
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przyjął następujące okoliczności faktyczne i prawne:
Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] września 2017 r. utrzymał w mocy swoją poprzedzającą decyzję z dnia [...] maja 2017 r. o odmowie przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku małoletniej M. K. W decyzji organ wskazał na przepisy art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a. oraz art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1383). Wydanie odmownych rozstrzygnięć, organ uzasadniał brakiem istnienia przesłanki szczególnych okoliczności, na skutek których zmarły ojciec małoletniej nie nabył uprawnień do świadczenia w trybie zwykłym. Na przestrzeni 36 lat życia ojca małoletniej udokumentowane zostało 7 lat, 9 miesięcy i 16 dni okresów składkowych i nieskładkowych. W dziesięcioleciu przypadającym przed dniem jego śmierci, zamiast 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych - wymaganych do przyznania świadczenia w trybie zwykłym - udokumentowano jedynie 1 rok, 9 miesięcy i 15 dni tych okresów. W okresach od 20 lipca 2005 r. do 30 września 2007 r., od 22 listopada 2009 r. do 13 czerwca 2013 r. oraz od 5 lipca 2013 r., tj. przez 8 lat ojciec małoletniej nie wykonywał zatrudnienia lub innej działalności objętej ubezpieczeniem społecznym oraz ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi. Analiza przebiegu ubezpieczenia doprowadziła organ do wniosku, że niespełnienie warunków do świadczenia na zasadach ogólnych nie było następstwem zdarzeń o charakterze szczególnym, bowiem w podanych okresach nie była orzeczona całkowita niezdolność do pracy. Lekarz orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia [...] lipca 2017 r. ustalił, że zmarły ojciec małoletniej był trwale niezdolny do pracy od 17 lutego 2016 r. Zatem nie istniały przeciwwskazania, ze względu na stan zdrowia, które uniemożliwiałyby kontynuowanie zatrudnienia, w celu zapewnienia w przyszłości uprawnień do świadczenia w trybie zwykłym.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
