Postanowienie NSA z dnia 24 stycznia 2019 r., sygn. I OZ 1293/18
Prawo pomocy
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 marca 2018 r. sygn. akt IV SAB/Wa 495/17 o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi A. P. na przewlekłość postępowania Ministra Sprawiedliwości w przedmiocie postępowania o powrót małoletniej postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 13 marca 2018 r., IV SAB/Wa 495/17, odmówił przyznania A. P. prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi A. P. na przewlekłość postępowania Ministra Sprawiedliwości w przedmiocie postępowania o powrót małoletniej. W uzasadnieniu Sąd I instancji podniósł, że zgodnie z art. 245 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302; dalej jako: "p.p.s.a."), prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje m. in. zwolnienie tylko od kosztów sądowych w całości lub w części. Jednakże stosownie do art. 247 p.p.s.a. prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi. Oczywista bezzasadność skargi, w rozumieniu art. 247 p.p.s.a., powoduje, że skarżącemu nie przysługuje prawo pomocy (por. postanowienie NSA z 3 września 2004 r., OZ 377/04). O oczywistej bezzasadności skargi można mówić wtedy, gdy bez konieczności dokonywania gruntownej analizy stanu faktycznego i prawnego sprawy, jest zupełnie oczywiste, że skarga nie może zostać uwzględniona. Przy czym stwierdzenie przez sąd oczywistej bezzasadności skargi powoduje, że skarga taka podlegać będzie oddaleniu bądź odrzuceniu. Wskazany przepis nie różnicuje przyczyn bezzasadności skargi, należy zatem stwierdzić, że prawo pomocy nie przysługuje zarówno w razie oczywistej bezzasadności skargi z przyczyn procesowych, jak i z przyczyn uregulowanych w przepisach materialnoprawnych (por. J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądamiadministracyjnymi. Komentarz, wyd. 2.; M. Wierzbowski, A. Wiktorowska, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa 2011, str. 1034 i nast.). W niniejszej sprawie zachodzi przesłanka oczywistej bezzasadności skargi, albowiem skarga jest niedopuszczalna. Z akt sprawy jednoznacznie wynika, że skarżąca jako przedmiot skargi wskazała przewlekłość postępowania prowadzonego przez Ministerstwo Sprawiedliwości w zakresie przekazania jej wniosku o powrót dziecka w trybie Konwencji haskiej. Działania podejmowane przez Ministerstwo Sprawiedliwości jako organ centralny wyznaczony na podstawie Konwencji haskiej nie są czynnościami z zakresu administracji publicznej, ale czynnościami o charakterze technicznym. W ocenie sądu do zadań Ministerstwa Sprawiedliwości, jako organu centralnego, należy w szczególności przekazywanie, po weryfikacji spełnienia wymogów formalnych, wniosków o powrót dzieci do właściwych organów centralnych państw sygnatariuszy Konwencji lub do właściwych ze względu na miejsce pobytu dziecka sądów rejonowych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
