Wyrok NSA z dnia 22 listopada 2019 r., sygn. I GSK 1456/18
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Grzelak, Sędzia NSA Barbara Mleczko-Jabłońska, Sędzia NSA (del.) Anna Apollo (spr.), Protokolant Natalia Ciepielewska, po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A Sp. z o.o. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 stycznia 2017 r., sygn. akt V SA/Wa 4601/15 w sprawie ze skargi A Sp. z o.o. w K. na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] września 2015 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej na wspieranie grup producentów rolnych 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od A Sp. z o.o. w K. na rzecz Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 18 stycznia 2017 r, sygn. akt V SA/Wa 4601/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A Sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z [...] września 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania środków z tytułu pomocy finansowej w ramach działania "Grupy producentów rolnych".
Sąd pierwszej instancji uznał bowiem, że utworzenie Grupy było działaniem pozornym, mającym jedynie na celu uzyskanie wsparcia z działania "Grupy producentów rolnych". Nie można bowiem uznać, iż skarżąca osiągnęła cele określone w rozporządzeniu nr 1698/2005, w tym w szczególności cel w postaci wspólnego wprowadzania towarów do obrotu, w tym przygotowania do sprzedaży, centralizacji i organizacji sprzedaży.
Odwołując się do wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE 12 września 2013 r. w sprawie o sygn. C-434/12 ze skargi Słynczewa siła EOOD przeciwko Izpylnitelen direktor na Dyrżawen fond 'Zemedelie' - Razplasztatelna agencija (LEX nr 1362597) i zawartych w nim wskazówek interpretacyjnych uznał, Grupa, wypełniła zarówno obiektywny warunek do uznania, że stworzyła sztuczne warunki, tj. poprzez utworzenie Grupy niezgodnie z celem wskazanym w art. 35 rozporządzenia nr 1698/2005 oraz subiektywny, poprzez wykazanie, że cały ciąg zdarzeń związanych z produkcją (zawarcie umów trójstronnych, zawierających obowiązek rygorystycznego przestrzegania ich warunków przez członków Grupy) był zaplanowanym działaniem, które miało za cel ominięcie warunków zawartych w art. 35 rozporządzenia nr 1698/2005, w szczególności warunku wspólnego wprowadzania towarów do obrotu, w tym przygotowania do sprzedaży, centralizacji i organizacji sprzedaży. Zwłaszcza, że treść umów trójstronnych w porównaniu z umowami zawieranymi przez powstaniem grupy, zasadnicze postanowienia tych umów co do sposobu współpracy i wzajemnych uprawnień i obowiązków, jak i sposób zapłaty wskazuje na to, iż nie można mówić o realizacji celów określonych w art. 35 ust. 1 rozporządzenia nr 1698/2005, o których mowa wyżej. Nadto skarżąca nie wykazała także, aby Grupa swoim działaniem organizowała sprzedaż i prowadziła do jej koncentracji, tak aby odbywało się to w sposób zasadniczo odmienny od stosowanego w okresie sprzed powstania Grupy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
