Wyrok NSA z dnia 16 października 2019 r., sygn. I GSK 290/17
Celne prawo
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Lidia Ciechomska-Florek (spr.) Sędzia NSA Janusz Zajda Sędzia del. NSA Izabella Janson Protokolant Patrycja Czubała po rozpoznaniu w dniu 16 października 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej S. S.A. we W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 15 grudnia 2016 r. sygn. akt III SA/Gd 925/16 w sprawie ze skargi S. S.A. we W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Gdyni z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie cła antydumpingowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od S. S.A. we W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku 5400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 15 grudnia 2016 r., sygn. akt III SA/Gd 925/16 oddalił skargę S. S.A. z siedzibą we Wrocławiu na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Gdyni z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie cła antydumpingowego.
Sąd I instancji za podstawę rozstrzygnięcia przyjął następujące ustalenia.
Decyzją z dnia [...] października 2014 r. Dyrektor Izby Celnej w Gdyni utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...] lipca 2014 r., wydaną wobec S. Spółki Akcyjnej z siedzibą we Wrocławiu, w której organ określił kraj pochodzenia towaru, objętego zgłoszeniem celnym z dnia [...] sierpnia 2011 r. jako Chiny, kod dodatkowy B999, stawkę ostatecznego cła antydumpingowego typu A30 w wysokości 62,9%, kwotę cła antydumpingowego w wysokości 105.754,00 zł, oraz odstąpił od poboru odsetek wynikających z art. 65 ust. 5 ustawy Prawo celne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 5 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Gd 973/14 uchylił zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Celnej w Gdyni. WSA w Gdańsku w wyroku z dnia 5 marca 2015 r. stwierdził, że kontrolujący przedstawiciele OLAF nie mieli dostępu do materiałów źródłowych - deklaracji wwozowych lub wywozowych w wersji papierowej lub elektronicznej, zatem przedłożony materiał opisuje stanowisko władz tajwańskich. Sąd ten stwierdził też, że raport OLAF, na którym oparły się organy, nie mógł być uznany za wyłączny dowód potwierdzający pochodzenie importowanego towaru. W wytycznych Sąd poddał pod rozwagę organowi możliwość uzupełnienia materiału dowodowego w celu zweryfikowania informacji zawartych w raporcie OLAF, a zebranych przez służby tajwańskie, i dokonanie oceny, czy materiał ten pozwala na przyjęcie, że przedmiotowy towar ma inne pochodzenie, niż deklarowany przez skarżącą. Organ odwoławczy miał także przeanalizować, czy nie zachodzą negatywne przesłanki retrospektywnego zaksięgowania długu celnego, opisane w art. 220 ust. 2 WKC.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
