Wyrok NSA z dnia 14 czerwca 2019 r., sygn. I GSK 932/16
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Kowalik-Grzanka (spr.) Sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz Sędzia del. WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek Protokolant Bartosz Barczyk po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej B.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 25 lutego 2016 r. sygn. akt III SA/Łd 16/16 w sprawie ze skargi B.S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od B.S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] kwotę 1000 (tysiąc) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w części.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z dnia 25 lutego 2016 r., sygn. III SA/Łd 16/16 oddalił skargę B. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] marca 2014r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego.
Sąd orzekał w następującym stanie sprawy.
Dyrektor Izby Celnej w Ł. decyzją z dnia [...] marca 2014r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w P. z dnia [...] października 2012 r. określającej [...] B. S. zobowiązanie w podatku akcyzowym za miesiąc czerwiec 2012 r. w kwocie 211.354,00 zł. W dniach 16-18 lipca 2012 r. w składzie podatkowym [...] B. S. przeprowadzona została kontrola podatkowa w zakresie prawidłowości obliczenia podstawy opodatkowania oraz należnych wpłat dziennych, poprawności i rzetelności prowadzonych ewidencji i dokumentacji dotyczącej wyrobów akcyzowych w zakresie zakończenia procedury zawieszenia poboru akcyzy, skutkujące powstaniem zobowiązania podatkowego w miesiącu czerwcu 2012 r. W protokołach z ww. kontroli wskazano, iż firma skarżący prowadzi ewidencję wyrobów akcyzowych dla napoju alkoholowego na bazie piwa oraz nalicza stawkę podatku akcyzowego w wysokości 7,79 zł za 1 hl za każdy stopień Plato. Kontrolujący powołali się na sprawozdanie Laboratorium Akredytowanego Celnego w B., z którego wynika, iż przedmiotowy napój nie spełnia wymogów kodu CN 220300. Uznali, iż w stosunku do produkowanego napoju alkoholowego ww. podmiot powinien stosować stawkę 158 zł za 1 hl zgodnie z art. 96 pkt 1-4 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (tekst jedn. Dz.U. z 2011r., nr 108, poz. 626 ze zm.). Dyrektor Izby Celnej wskazał, że zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 108, poz. 626 ze zm., dalej: u.p.a.), do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.Urz. WE L 256. str. 1. z późn. zm). W celu dokonania prawidłowej klasyfikacji danego towaru należy posłużyć się treścią opisów kodów CN zawartych I GSK 932/16 w Nomenklaturze Scalonej określonej przepisami ww. rozporządzenia Rady (EWG), nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987r. z uwzględnieniem ogólnych reguł interpretacyjnych przewidzianych dla Nomenklatury Scalonej, uwag do poszczególnych działów i pozycji oraz pomocniczo wyjaśnień do Taryfy Celnej (Obwieszczenie Ministra Finansów z dnia 1 czerwca 2006 r. w sprawie wyjaśnień do Taryfy Celnej M.P. z 2006 r. nr 86, poz. 880). Pozycja CN 2203 obejmuje piwo otrzymane ze słodu. W nocie do pozycji 2203 wskazano, iż piwo jest napojem otrzymywanym w wyniku fermentacji roztworu (brzeczki) przygotowanego ze słodowanego jęczmienia lub pszenicy, wody i (zazwyczaj) chmielu. Do przygotowania roztworu (brzeczki) mogą być również używane pewne ilości niesłodowanych zbóż (np. ziarno kukurydzy lub ryż). Dodatek chmielu nadaje gorzki i aromatyczny smak oraz poprawia trwałość. Podczas fermentacji niekiedy dodawane są wiśnie lub inne substancje aromatyczne. Dodane mogą być także cukier (szczególnie glukoza), substancje barwiące, ditlenek węgla i inne substancje. Dyrektor Izby Celnej stwierdził, że jak wskazuje sama nazwa chodzi tu o piwo otrzymane ze słodu, co zdaniem organu odwoławczego oznacza, iż głównym i przeważającym składnikiem wykorzystywanym do jego produkcji winny być składniki słodowane. Noty wyjaśniające do pozycji CN 2203 dopuszczają co prawda dodanie składników niesłodowanych, lecz ich ilość winna być niewielka, mają bowiem one stanowić dodatek, a nie zasadniczy składnik. Organ stwierdził, że w sprawie bezspornym jest, że głównym składnikiem wykorzystywanym przez skarżącego do produkcji wyrobu o nazwie "piwo 19° Plato" był w omawianym okresie syrop glukozowy. Jego średni procentowy udział w produkowanym wyrobie wynosił 92,11 %, zaś średni procentowy udział ekstraktu słodowego wynosił 7,27%. Powyższe oznacza, że produkowany wyrób, klasyfikowany przez stronę do pozycji CN 2203 otrzymywany był w rzeczywistości z fermentacji syropu glukozowego i śladowej ilości słodu. Trudno jest zatem uznać, iż wyrób ten jest "piwem otrzymanym ze słodu" klasyfikowanym do pozycji CN 2203. Przyznanie racji podatnikowi, iż wyrób jest piwem otrzymanym ze słodu spowodowałoby, że jakikolwiek wyrób alkoholowy do którego w trakcie produkcji użyto chociaż 0,1% słodu stawałby się piwem otrzymywanym ze słodu, a to w ocenie organu stałoby w oczywistej sprzeczności z definicją piwa zawartą w Notach Wyjaśniających. I GSK 932/16 Oddalając skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że podstawę prawną rozstrzygnięcia stanowiły przepisy ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym oraz przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm., dalej: "O.p."). W ocenie Sądu istota sporu w sprawie sprowadzała się do rozstrzygnięcia, czy towar produkowany przez skarżącą w oparciu o przedstawioną recepturę może być uznany za piwo i zakwalifikowany do kodu CN 2203, czy też powinien być zakwalifikowany do kodu CN 2206 jako napój fermentowany. Sąd wskazał, że z definicji piwa, przyjętej przez ustawodawcę wyłącznie do celów poboru akcyzy wynika, że za piwo uznaje się w całości produkowane w czystej formie piwo ze słodu (tzw. forma pierwsza) oraz całość wytwarzanego przez podatnika w tzw. formie drugiej piwa, tj. mieszaniny, jeśli moc alkoholu przekracza 0,5% objętości. Podstawą opodatkowania piwa, stosownie do treści art. 94 ust. 3 u.p.a., jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu na 1 stopień Plato. Stawka akcyzy na piwo wynosi 7,79 zł od 1 hektolitra za każdy stopień Plato gotowego wyrobu (art. 94 ust 4 ustawy). Mając na uwadze treść powołanych przepisów, jak również dokonane przez organ celny ustalenia faktyczne Sąd uznał za prawidłowe stanowisko organu, co do dokonanej przez skarżącego nieprawidłowej klasyfikacji produkowanego wyrobu do kodu CN 2203. W ocenie Sądu, w przedmiotowej sprawie organy celne prawidłowo przyjęły, że zgodnie z Notami Wyjaśnieniami do HS - piwo jest napojem alkoholowym otrzymywanym w wyniku fermentacji roztworu (brzeczki) przygotowanego ze słodowanego jęczmienia lub pszenicy, wody, i (zazwyczaj) chmielu. Do przygotowania roztworu (brzeczki) mogą być również używane pewne ilości niesłodowanych zbóż (np. ziarno kukurydzy lub ryż). Dodatek chmielu nadaje gorzki i aromatyczny smak oraz poprawia trwałość. Podczas fermentacji niekiedy dodawane są wiśnie lub inne substancje aromatyczne. Dodawany może być cukier (szczególnie glukoza), substancje barwiące, ditlenek węgla i inne substancje. Zatem piwem z pozycji CN 2203 00 jest napój fermentowany, który powstał w wyniku fermentacji brzeczki przygotowanej ze słodu i (zazwyczaj) chmielu z dodatkiem surowców niesłodowanych. Zdaniem Sądu słusznie wywiódł organ, że cytowane wyżej Noty Wyjaśniające dopuszczają dodanie do przygotowania roztworu (brzeczki) pewnych ilości np. I GSK 932/16 niesłodowanych zbóż (np. ziarno kukurydzy lub ryż), chmielu, cukru (glukozy), ale składniki te mogą być jedynie dodatkiem. Zatem udział tych składników, stanowiących zgodnie z definicją jedynie dodatek nie może powodować, że gotowy wyrób straci charakter piwa otrzymanego ze słodu. Zatem strona nieprawidłowo interpretowała brzmienie pozycji 2203 uzupełnionej przez Noty Wyjaśniające oraz rozporządzenie Komisji (WE) nr 1967/2005 z dnia 1 grudnia 2005 r. WSA podkreślił, że uprawnionym jest pogląd, że surowce niesłodowane (mogące stanowić jedynie dodatek) nie mogą przeważać ilościowo nad składnikami słodowymi - taki wyrób traci bowiem charakter piwa otrzymywanego ze słodu. Sąd stwierdził też, że w sprawie nie doszło do naruszenia art. 120, 121 § 1, 122, 127, 187 § 1 i § 3, 188, 191, 197 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej. Organy podatkowe prawidłowo przeprowadziły postępowanie dążąc do realizacji prawdy obiektywnej, podjęły wszelkie niezbędne kroki do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy przez wydanie prawidłowego rozstrzygnięcia merytorycznego w sprawie. Prawidłowo zgromadziły materiał dowodowy i zgodnie z zasadą swobodnej oceny dowodów ustaliły stan faktyczny według własnego przekonania, z uwzględnieniem wiedzy i doświadczenia oraz oparły się na całym zgromadzonym materiale dowodowym, który Sąd I instancji uznał za wystarczający do wydania rozstrzygnięć w uzasadnieniu, których przedstawiły swoje stanowisko odpowiadające wymogom art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej. W ocenie Sadu nie zachodziła konieczność przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego oraz opinii pracowników Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu oraz Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie, gdyż nie mają oni legitymacji do dokonywania klasyfikacji taryfowej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
