Wyrok NSA z dnia 28 lutego 2019 r., sygn. II GSK 5433/16
Działalność gospodarcza
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosław Trzecki Sędzia NSA Dorota Dąbek (spr.) Sędzia del. WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz Protokolant Anna Fyda-Kawula po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2019 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. GmbH w B., Niemcy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 czerwca 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 399/16 w sprawie ze skargi A. GmbH w B., Niemcy na decyzję Ministra Energii z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie pisemnej interpretacji przepisów dotyczących opłaty zapasowej 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od A. GmbH w B., Niemcy na rzecz Ministra Energii 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, objętym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 30 czerwca 2016 r. o sygn. akt VI SA/Wa 399/16 oddalił w całości skargę A. GmbH z siedzibą w B., Niemcy na decyzję Ministra Energii z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie interpretacji indywidualnej dotyczącej opłaty zapasowej.
Sąd I instancji orzekał w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.
Wnioskiem z dnia [...] sierpnia 2015 r. A. GmbH z siedzibą w B., Niemcy (dalej: Spółka, skarżąca) wystąpiła do Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych (ARM) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów ustawy z 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 1695 ze zm.; dalej: ustawa o zapasach), dotyczących obowiązku uiszczenia opłaty zapasowej określonego w art. 21b ust. 1 tej ustawy. We wniosku skarżąca wskazała, że prowadzi działalność gospodarczą polegającą na tym, że na zlecenie odbiorców z Polski, wykorzystując posiadaną przez siebie koncesję na obrót paliwami ciekłymi (tzw. koncesja OPC) oraz koncesję na obrót paliwami ciekłymi z zagranicą (tzw. koncesja OPZ), nabywa paliwa ciekłe (olej napędowy) od swoich kontrahentów z państw UE innych niż Polska, a następnie sprzedaje je odbiorcom w Polsce. Skarżąca wskazała przy tym, że fizyczny transport paliw od zagranicznych sprzedawców do odbiorców w Polsce odbywa się przy użyciu autocystern i jest organizowany przez podmiot zagraniczny, od którego skarżąca nabywa paliwa, lub też przez wynajęte przez skarżącą firmy transportowe. Intencją skarżącej było uzyskanie jednoznacznej odpowiedzi, czy jest ona adresatem normy art. 21b ust. 1 ustawy o zapasach nakładającej obowiązek uiszczania opłaty zapasowej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty