Postanowienie NSA z dnia 26 lutego 2019 r., sygn. II FZ 47/19
Odrzucenie skargi
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie Sędzia NSA Andrzej Jagiełło, , , po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2019 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia A.M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 5 listopada 2018 r. sygn. akt I SA/Gd 900/18 odrzucającego skargę A.M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 20 kwietnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia zaległości z tytułu opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi postanawia oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
II FZ 47/19
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 5 listopada 2018 r., sygn. akt: I SA/Gd 900/18 (wcześniejsza sygnatura akt: I SA/Gd 1010/17) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, odrzucił skargę A.M. (skarżący) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 20 kwietnia 2017 r., w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Ze stanu sprawy przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że skarżący wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 20 kwietnia 2017 r. Zarządzeniem z dnia 7 lipca 2017 r. Przewodniczący Wydziału (Przewodniczący) wezwał skarżącego do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 500 zł. Zażalenie na powyższe zarządzenie zostało oddalone przez Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 16 listopada 2017 r., sygn. akt II FZ 612/17. Następnie, zarządzeniem Przewodniczącego z dnia 22 grudnia 2017 r. wezwano skarżącego do wykonania prawomocnego zarządzenia Przewodniczącego z dnia 7 lipca 2017 r., wzywającego stronę do uiszczenia wpisu od skargi. W terminie otwartym do uiszczenia wpisu sądowego, skarżący złożył wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych. Zarządzeniem z dnia 16 kwietnia 2018 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku pozostawił bez rozpoznania wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy. Powyższe zarządzenie zostało utrzymane w mocy postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 28 maja 2018 r. Postanowieniem z dnia 12 lutego 2018 r., sygn. akt I SA/Gd 1010/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę skarżącego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 20 kwietnia 2017 r. Postanowienie to zostało uchylone postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 września 2018 r., sygn. akt II FZ 482/18. W uzasadnieniu tego orzeczenia wskazano, że skoro na dzień wydania postanowienia z dnia 12 lutego 2018 r., o odrzuceniu skargi, wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy nie był jeszcze rozpoznany, to okoliczność taka uniemożliwiała odrzucenie skargi ze względu na nieuiszczenie wpisu. Odnosząc się do stanowiska Sądu pierwszej instancji, przywołującego orzecznictwo sądów administracyjnych, z którego ma wynikać, że jeżeli strona po doręczeniu jej prawomocnego wezwania do uiszczenia wpis sądowego, a przed upływem siedmiodniowego terminu do wniesienia tej należności, wystąpi do sądu z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy, to wówczas złożenie wniosku nie przerywa biegu do uiszczenia wpisu oraz nie chroni przed skutkami niezastosowania się do treści wezwania we wskazanym przez sąd terminie, Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że teza ta jest prawidłowa, jednak w odniesieniu do innej sytuacji procesowej, tj. gdy skarżący w tej samej sprawie składa kolejny wniosek o przyznanie prawo pomocy. W takim przypadku rzeczywiście złożenie kolejnego wniosku o przyznanie prawa pomocy po wezwaniu skarżącego do wykonania prawomocnego zarządzenia o wezwaniu do uiszczeniu wpisu nie przerywa biegu terminu do uiszczenia wpisu i nie chroni przed skutkami niezastosowania się do wezwania W tej sytuacji, zarządzeniem Przewodniczącego z dnia 21 września 2018 r. ponownie wezwano skarżącego do wykonania prawomocnego zarządzenia Przewodniczącego z dnia 7 lipca 2017 r., wzywającego do uiszczenia wpisu sądowego od skargi z pouczeniem, że nieuiszczenie wpisu w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania spowoduje odrzucenie skargi. Ze zwrotnego poświadczenia odbioru wynika, że przesyłka zawierająca to wezwanie została odebrana przez skarżącego dnia 16 października 2018 r. W odpowiedzi na powyższe wezwanie, pismem nadanym dnia 23 października 2018 r. skarżący ponownie wniósł o zwolnienie od wpisu. Tym samym wpis nie został uiszczony. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku postanowił o odrzuceniu skargi na podstawie art. 220 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017r., poz. 1369 ze zm.,) - dalej p.p.s.a., jako pisma od którego mimo wezwania, nie uiszczono należnego wpisu od skargi. Sąd w zaskarżonym postanowieniu z dnia 5 listopada 2018 r., uznał, że w analizowanej sprawie, złożenie przez stronę kolejnego wniosku o przyznanie prawa pomocy, po doręczeniu jej prawomocnego zarządzenia wzywającego do uiszczenia należnego wpisu nie przerywa biegu do uiszczenia należnej opłaty od skargi oraz nie chroni przed skutkami niezastosowania się do treści pisma wzywającego do opłacenia skargi. Skarżący w zażaleniu na powyższe postanowienie zaskarżył je w całości oraz zarzucił naruszenie art. 220 § 3, art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a., oraz art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2 Konstytucji RP oraz art. 14 ust. 1 Międzynarodowego Paktu Praw obywatelskich i politycznych (Dz. U. z 1977 r., nr 38, poz. 167). Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. Rozstrzygnięcie niniejszego zażalenia wymaga rozważenia czy Sąd pierwszej instancji prawidłowo ocenił, że w stanie faktycznym rozpoznawanej sprawy okoliczność złożenia przez skarżącego ponownego wniosku o przyznanie prawa pomocy nie przerwała biegu terminu do uiszczenia należnego wpisu od skargi liczonego od doręczenia mu ponownego wezwania do uiszczenia wpisu i w konsekwencji, czy Sąd prawidłowo orzekł o odrzuceniu skargi na podstawie art. 220 § 3 p.p.s.a. W myśl tego przepisu, skarga od której mimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlega odrzuceniu. Poza sporem pozostaje, że skarżący wnioskiem z dnia 22 stycznia 2018 r., wystąpił o przyznanie mu prawa pomocy, który to wniosek zarządzeniem referendarza sądowego z dnia 16 kwietnia 2018 r., został pozostawiony bez rozpoznania na podstawie art. 257 p.p.s.a. z powodu nie złożenia, pomimo wezwania, wniosku na urzędowym formularzu PPF. Zarządzenie to utrzymano w mocy postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 28 maja 2018 r. Następnie skarżący zarządzeniem Przewodniczącego z dnia 21 września 2018 r., został ponownie wezwany do uiszczenia należnego wpisu od skargi, w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, z pouczeniem, że nieuiszczenie należnego wpisu od skargi spowoduje odrzucenie skargi. Przesyłka zawierająca to wezwanie została skarżącemu doręczona w dniu 16 października 2018 r. Jednak skarżący w terminie otwartym do uiszczenia wpisu, pisma tego nie opłacił, lecz wystąpił ponownie z wnioskiem z dnia 23 października 2018 r., o przyznanie prawa pomocy obejmującym zwolnienie go od obowiązku ponoszenia wpisu od skargi. W związku z powyższym należy zauważyć, że Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 5 września 2018 r., sygn. akt II FZ 482/18, uchylając postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 12 lutego 2018 r. o odrzuceniu skargi skarżącego wyraził pogląd, że złożenie kolejnego wniosku o przyznanie prawa pomocy w tej samej sprawie po wezwaniu skarżącego do wykonania prawomocnego zarządzenia o wezwaniu do uiszczeniu wpisu nie przerywa biegu terminu do uiszczenia wpisu i nie chroni przed skutkami niezastosowania się do wezwania Stanowiskiem tym jest związany Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznający niniejsze zażalenie, co wynika z art. 170 p.p.s.a. Przepis ten stanowi, że orzeczenie prawomocne (a takim jest postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego) wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy i inne organy państwowe, a w przypadkach w ustawie przewidzianych, również inne osoby. Naczelny Sąd Administracyjny, niezależnie od tego związania, pogląd taki podziela i zwraca uwagą, że jest on prezentowany w orzecznictwie sądów administracyjnych (por. np. postanowienia NSA z dnia 10 czerwca 2016 r., sygn. akt I GZ 379/16 oraz z dnia 10 lipca 2018 r., sygn. akt II FZ 339/18 - cyt. orzeczenia dost. na: www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Oznacza to, że powtórny wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie z obowiązku uiszczenia wpisu od skargi złożony w następstwie kolejnego wezwania do wykonania prawomocnego zarządzenia Przewodniczącego wzywającego do uiszczenia wpisu nie wstrzymał biegu terminu do uiszczenia należnych opłat, w sytuacji, kiedy złożono go bezpośrednio po tym jak zostało zakończone postępowanie z jego pierwotnego wniosku o przyznanie prawa pomocy złożonego w następstwie wezwania do wykonania zarządzenia Przewodniczącego wzywającego do uiszczenia wpisu od skargi. Postępowanie z wniosku skarżącego o zwolnienie go z obowiązku uiszczenia należnego wpisu od skargi, wniesionego po wezwaniu go do wykonania prawomocnego zarządzenia Przewodniczącego z dnia 7 lipca 2017 r., wzywającego do uiszczenia należnego wpisu od skargi, zostało zakończone postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 28 maja 2018 r. Skoro zatem zarządzeniem Przewodniczącego z dnia 21 września 2018 r., ponownie wezwano skarżącego do wykonania prawomocnego zarządzenia z dnia 7 lipca 2017 r., wzywającego do uiszczenia wpisu od skargi, w terminie 7 dni od doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi, to złożenie przez niego , w terminie otwartym do uiszczenia wpisu wynikającego z tego wezwania, kolejnego wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od wpisu od skargi, nie przerywało biegu terminu na dokonanie tej czynności. Na marginesie jedynie należy zauważyć, że skarżący w piśmie z dnia 26 listopada 2018 r., na wezwanie referendarza sądowego o nadesłanie wypełnionego urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy oświadczył, że nie występował o przyznanie mu prawa pomocy. Ponadto postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 14 stycznia 2019 r. utrzymano w mocy zarządzenie referendarza sądowego z dnia 7 grudnia 2018 r. o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku skarżącego z dnia 23 października 2018 r. o przyznanie prawa pomocy w omawianym zakresie. Jak słusznie zauważył Sąd pierwszej instancji, a co wynika z akt sprawy, wezwanie do wykonania zarządzenia Przewodniczącego z dnia 21 września 2018 r., skutecznie doręczono skarżącemu w dniu 16 października 2018 r., czego nie kwestionuje sam skarżący. Termin do uiszczenia należnego wpisu od skargi upłynął więc w dniu 23 października 2018 r. Jednak wpisu od skargi w tym terminie nie uiszczono, co wynika z akt sprawy i nie jest kwestionowane przez skarżącego. Wobec tego, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku prawidłowo postanowił o odrzuceniu skargi na podstawie art. 220 § 3 p.p.s.a., jako pisma od którego mimo wezwania, nie uiszczono należnej opłaty. Z powyższych rozważań wynika także, że na uwzględnienie nie zasługiwały pozostałe zarzuty zażalenia, to jest art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a., art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2 Konstytucji RP oraz art. 14 ust. 1 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych, ponieważ Sąd odrzucając skargę działał w granicach obowiązującego prawa a prawo skarżącego do sądu nie zostało w niniejszej sprawie naruszone. Wskazując na powyższe, Naczelny Sąd Administracyjny działając na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
