Wyrok NSA z dnia 9 stycznia 2018 r., sygn. I OSK 1545/17
Podkreślić należy, że pozbawienie strony możliwości obrony swych praw trzeba oceniać przez pryzmat konkretnych okoliczności sprawy. Okoliczności istniejące w rozpoznawanej obecnie sprawie nie dają podstaw do wnioskowania, że skarżąca kasacyjnie została pozbawiona możliwości obrony swoich praw. Nieuprawniona jest też konkluzja, że taka wada dotyczy postępowania dotychczasowego.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) sędzia NSA Elżbieta Kremer sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 lutego 2017 r., sygn. akt I SA/Wa 806/16 w sprawie ze skargi A. C. w przedmiocie wznowienia postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 maja 2015 r., sygn. akt I SA/Wa 311/15 oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. C. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem tego Sądu z dnia 20 maja 2015 r., sygn. akt I SA/Wa 311/15.
Jak wskazano w jego uzasadnieniu, pismem z dnia [...] lipca 2015 r., uzupełnionym pismami z dnia [...] maja 2016 r. i z dnia [...] sierpnia 2016 r., A. C., wystąpiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ze skargą o wznowienie postępowania zakończonego powyższym prawomocnym wyrokiem. Wyrokiem tym oddalono skargę A. C. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] stycznia 2015 r., nr [...], w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w M. z dnia [...] kwietnia 1969 r., nr [...], w części dotyczącej przekazania gospodarstwa rolnego na rzecz Skarbu Państwa oraz odmowy stwierdzenia nieważności przedmiotowej decyzji w pozostałej części. Jako podstawę prawną wznowienia postępowania sądowego strona wskazała art. 271 pkt 2 i art. 277 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 781, ze zm.) - dalej: P.p.s.a. W ramach podstawy faktycznej podała, że pismem z dnia [...] maja 2015 r. wniosła m.in. o uwzględnienie skargi oraz stwierdziła, że z uwagi na odległość, a także stan zdrowia nie będzie mogła uczestniczyć w rozprawie w dniu 20 maja 2015 r., a zatem zasygnalizowała, iż nie będzie brać udziału w rozprawie z przyczyn od niej niezależnych. Podkreśliła, że nie była reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, pomimo tego iż w jej ocenie istniały przesłanki do jego ustanowienia, takie jak jej stan zdrowia i stan majątkowy, a także zakres i stan sprawy. Dalej wskazała, że złożyła wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku z dnia 20 maja 2015 r., lecz uzasadnienie nie zostało sporządzone, a wniesiona przez nią opłata została zwrócona. Skarżąca wyjaśniła, że o wyroku i braku jego uzasadnienia dowiedziała się w dniu 15 lipca 2015 r., będąc w Banku Spółdzielczym, gdzie poinformowano ją o zwrocie na konto kwoty 100 złotych. Jej zdaniem Sąd po uzyskaniu informacji o niemożności udziału w rozprawie w dniu 20 maja 2015 r. był obowiązany podjąć próbę przezwyciężenia znanej mu przeszkody do przeprowadzenia rozprawy i stosownie do art. 6 P.p.s.a. udzielić stronie informacji, w jaki sposób może przedstawić swoje stanowisko w sprawie, skoro stan zdrowia nie pozwala jej uczestniczyć w rozprawie. Wówczas bowiem strona mogłaby ustanowić sobie fachowego pełnomocnika, a także mogłaby wystąpić o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, w postaci ustanowienia pełnomocnika z urzędu, ponadto mogłaby przedstawić swoje stanowisko w sprawie w osobnym piśmie procesowym. W ocenie skarżącej Sąd nie tylko nie podjął próby przezwyciężenia znanej mu przeszkody, ale także nie udzielił jej takiego pouczenia, a pełnomocnik z urzędu został jej przyznany dopiero po wydaniu wyroku. Zdaniem skarżącej w tych okolicznościach decyzja Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przeprowadzeniu rozprawy w dniu 20 maja 2015 r. naruszała przepis art. 109 P.p.s.a. i pozbawiała skarżącą możliwości obrony jej praw.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
