07.03.2018 Podatki

Wyrok NSA z dnia 7 marca 2018 r., sygn. II FSK 516/16

Inne; Podatek od nieruchomości

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia WSA (del.) Paweł Dąbek (sprawozdawca), Protokolant Natalia Narejko, po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bydgoszczy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 4 listopada 2015 r. sygn. akt I SA/Bd 729/15 w sprawie ze skargi A. K. i B. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bydgoszczy z dnia 29 maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Bydgoszczy, 2) zasądza od A. K. i B. K. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bydgoszczy kwotę 280 (słownie: dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 4 listopada 2015 r. o sygn. akt I SA/Bd 729/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, po rozpoznaniu skargi A. K. i B. K. (dalej: skarżący) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bydgoszczy (dalej: Kolegium) z dnia 29 maja 2015 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej, uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kolegium z dnia 20 kwietnia 2015r.

Przedstawiając w uzasadnieniu wyroku przebieg postępowania WSA w Bydgoszczy podał, że decyzją z dnia 20 kwietnia 2015r. Kolegium stwierdziło nieważność decyzji ostatecznej Burmistrza Miasta i gminy S. (dalej: Burmistrz) z dnia 21 lutego 2014r. w sprawie ustalenia skarżącym wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości na 2014r.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Kolegium decyzją z dnia 29 maja 2015r. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu wskazało, że decyzja wymiarowa wydana została wbrew zapisom ewidencji gruntów, z której wynikało, że część nieruchomości oznaczona jest jako tereny różne TR, a nie nieużytki. W związku z tym organ podatkowy nieprawidłowo zastosował zwolnienie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. nr 96 poz. 613 ze zm., dalej: u.p.o.l.). Organ podatkowy ani w podstawie prawnej decyzji, ani też w jej uzasadnieniu nie powołał podstawy prawnej zwolnienia. Burmistrz wydając decyzję rażąco naruszył powyższy przepisy prawa. Burmistrz naruszył również rażąco przepis art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. 2010 r. nr 193, poz. 1287 ze zm., dalej: p.g.k.), gdyż w ogóle nie przyjął za podstawę zapisów ewidencji gruntów.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne