Wyrok NSA z dnia 15 listopada 2017 r., sygn. II OSK 2945/16
Naruszenie prawa materialnego może być skutecznie uznane za podstawę skargi kasacyjnej przy bezspornym stanie faktycznym sprawy, pozwalającym na zastosowanie do niego odpowiedniej normy prawa materialnego. Jest tak dlatego, ponieważ błędne zastosowanie przepisów materialnoprawnych każdorazowo pozostaje w ścisłym związku z ustaleniami stanu faktycznego sprawy. Jeżeli wg skargi kasacyjnej ustalenia faktyczne są wadliwe, to zarzut naruszenia prawa materialnego poprzez błędne zastosowanie jest co najmniej przedwczesny, gdyż poprzez zarzut naruszenia prawa materialnego nie można zwalczać ustaleń faktycznych dokonanych przez organ.
Teza od Redakcji
Dnia 15 listopada 2017 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zofia Flasińska Sędziowie sędzia NSA Zdzisław Kostka sędzia del. NSA Jerzy Solarski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2017 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej C. B. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 lipca 2016 r. sygn. akt IV SA/Wa 675/16 w sprawie ze skargi C. B. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 6 lipca 2016 r. sygn. IV SA/Wa 675/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: "WSA") oddalił skargę C. B. K. (dalej: "Skarżący") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. (dalej: "Kolegium") z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy.
W uzasadnieniu przedstawiono następującą argumentację faktyczną i prawną:
decyzją nr [...] z [...] kwietnia 2015 r. Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy (dalej: "Prezydent"), na podstawie art. 59 ust. 1 oraz art. 61 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r. poz. 199 ze zm., zwana dalej: "u.p.z.p."), po rozpatrzeniu wniosku C. B. K., M. J. M., M. J. O., T. P. O., orzekł o odmowie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie siedmiu domów jednorodzinnych, na działkach o nr [...],[...],[...] w obrębie [...], o łącznej powierzchni terenu inwestycji 7.3722 ha o użytku gruntu LsV i Ls VI, położonych przy ul. [...] na terenie Dzielnicy [...] w W.. Organ ustalił, że część terenu inwestycji - działki nr: [...] o powierzchni 2.5379 ha i [...] o powierzchni 2.9964 ha nie mają dostępu do drogi publicznej, ponieważ wnioskowany teren inwestycji dzieli działka leśna o nr [...], która nie została objęta przez inwestorów wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Ponadto teren położony jest w [...] Parku Krajobrazowym i posiada zapis w ewidencji gruntów jako działki leśne LsV i LsVl, a więc wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntu leśnego na cele nieleśne i nierolnicze oraz nie posiadał zgody uzyskanej przy sporządzaniu miejscowego planu, który utracił moc. W Miejscowym planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego Miasta W. zatwierdzonym uchwałą Nr 13 Rady Narodowej Miasta Stołecznego Warszawy z 30 maja 1980 r., dalej: "MPZP", (Dz. Urz. Woj. Warszawskiego Nr 2 poz. 6 z 1981r. i obwieszczoną w Dz. Urz. Woj. Warszawskiego Nr 28 poz.304 z 1990 r.), który stracił ważność 31 grudnia 2003 r., działka położona była na obszarze oznaczonym symbolem RL, który w planie ogólnym nie został przeznaczony pod budownictwo mieszkaniowe, lecz pod gospodarkę leśną. Na tym terenie nie przewiduje się możliwości całkowitej wymiany budynków na nowe na tym samym terenie, a zwłaszcza realizacji zabudowy nowej (z wyjątkiem drobnych budynków gospodarczych, umożliwiających poprawę warunków bytowych mieszkańców istniejących domów). Dominującą formą użytkowania terenu na obszarze miasta W. jest i pozostanie zieleń leśna. Tereny obecnie objęte trwałą gospodarką leśną - w kompleksach leśnych - wyłącza się z nowego zainwestowania typu miejskiego i pozostawia gospodarce leśnej. Ustalenie to rozciąga się również na tereny leśne niegdyś sparcelowane na działki prywatne, ale dotychczas niezabudowane, o ile znajdują się one poza obrębem wyznaczonych zespołów mieszkaniowo- usługowych." Teren objęty wnioskiem nie był objęty zgodą na zmianę przeznaczenia gruntów leśnych na cele nieleśne, uzyskaną przy sporządzaniu miejscowego planu zagospodarowania, który utracił ważność z dniem 31 grudnia 2003 r. i nigdy takiej zgody nie miały. Prezydent uznał zatem, że nie zostały spełnione warunki określone w art. 61 ust. 1 pkt 3 i 4 u.p.z.p. do wydania decyzji o warunkach zabudowy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
