Wyrok NSA z dnia 27 lipca 2017 r., sygn. II OSK 2914/15
Organy samorządu terytorialnego mają kompetencję do stanowienia prawa miejscowego na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawach. Kompetencja do stanowienia prawa miejscowego przez organ samorządu terytorialnego wyznacza - po pierwsze, zawarta w ustawie podstawa upoważniająca do stanowienia prawa miejscowego w przedmiotowo określonej materii i wyznaczająca właściwość organu, - po drugie, określająca granice przedmiotowej regulacji.
Teza od Redakcji
Dnia 27 lipca 2017 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Barbara Adamiak /spr./ Sędziowie sędzia NSA Paweł Miładowski sędzia del. WSA Izabela Bąk-Marciniak Protokolant asystent sędziego Anna Górska po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody Dolnośląskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 września 2015 r. sygn. akt II SA/Wr 451/15 w sprawie ze skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Gminy L. z dnia [...] lutego 2015 r., nr [...] w przedmiocie zmiany uchwały w sprawie określenia szczegółowego sposobu i zakresu świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych, w zamian za uiszczoną przez właściciela nieruchomości opłatę oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 3 września 2015 r., sygn. akt II SA/Wr 451/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, po rozpoznaniu skargi Wojewody Dolnośląskiego na uchwałę Rady Gminy L. z [...] lutego 2015 r., nr [...] w przedmiocie zmiany uchwały w sprawie określenia szczegółowego sposobu i zakresu świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, w zamian za uiszczoną przez właściciela nieruchomości opłatę, stwierdził nieważność § 1 ust. 2 zaskarżonej uchwały, zaś dalej idącą skargę oddalił.
Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Wojewoda Dolnośląski, działając jako organ nadzoru, wniósł o stwierdzenie nieważności w/w uchwały Rady Gminy L. z [...] lutego 2015 r. o zmianie uchwały nr [...] Rady Gminy L. z [...] marca 2013 r. w sprawie określenia szczegółowego sposobu i zakresu świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, w zamian za uiszczoną przez właściciela nieruchomości opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Organ nadzoru zarzucił Radzie naruszenie art. 2 i 94 Konstytucji RP w zw. z art. 6r ust. 3 ustawy z 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2013 r., poz. 1399 ze zm., dalej jako u.c.p.g.) oraz art. 11 ustawy z 28 listopada 2014 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 87). W uzasadnieniu skargi organ nadzoru wskazał, że istotne znaczenie dla oceny legalności uchwały zmieniającej ma data jej podjęcia. Przepis będący upoważnieniem ustawowym do przyjęcia uchwały (art. 6 r ust. 3 u.c.p.g.) uległ nowelizacji z dniem 1 lutego 2015 r. Pomimo dokonanej zmiany, na mocy art. 11 ustawy zmieniającej, dotychczasowe akty prawa miejscowego wydane na podstawie art. 6 r ust. 3 u.c.p.g. zachowały moc na okres na jaki zostały wydane, jednak nie dłużej niż na 18 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy zmieniającej. Stanowi to wyjątek od podstawowej reguły walidacyjnej, zgodnie z którą zmiana przepisu upoważniającego do wydania przepisów wykonawczych do ustawy prowadzi do uchylenia przepisów wykonawczych z dniem wejścia w życie zmiany przepisów upoważniających, a jedyny wyjątek od tej zasady ma miejsce, kiedy zostanie wprost przewidziany w akcie zmieniającym przepis upoważniający. W przekonaniu organu taki wyjątek znalazł zastosowanie w ramach wskazanej nowelizacji. W ocenie organu, w sytuacji, w której upoważnienie ustawowe zostało zmienione, a żaden przepis szczególny nie wprowadza tymczasowych reguł dopuszczających nowelizowanie aktu wydanego w oparciu o podstawę prawną w brzmieniu już nieobowiązującym, to dokonywanie zmian w uchwale ustanowionej na podstawie delegacji prawodawczej w brzmieniu już nieobowiązującym nie jest stanowieniem aktu w granicach upoważnienia, co prowadzi do naruszenia art. 94 oraz art. 2 Konstytucji RP. Powołując się na zasady techniki prawodawczej regulowane załącznikiem do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz. U. nr 100, poz. 908), organ wskazał, że organy stanowiące gmin nie zostały upoważnione do nowelizowania podjętych z dniem 1 lutego 2015 r. uchwał w sprawie szczegółowego sposobu i zakresu świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów. Ustawodawca przewidział możliwość obowiązywania tych aktów przez okres nie dłuższy niż 18 miesięcy, jednak ten czas służyć ma podjęciu przez prawodawcę miejscowego nowego aktu. Regulacją § 1 ust. 2 uchwały uzależniono wejście w życie części przepisów zmienianej uchwały od wystąpienia zdarzenia przyszłego, tj. utworzenia punktu selektywnego zbierania odpadów komunalnych. W oparciu o zasady techniki prawodawczej organ stwierdził, że rozwiązanie dotyczące wejścia w życie, przyjęte w ust. 2 uchwały, byłoby dopuszczalne, gdyby od wystąpienia zdarzenia przyszłego uzależnione było stosowanie całej uchwały podlegającej zmianie. Analizując § 1 ust. 2 uchwały, organ stwierdził nadto, że po okresie 7 miesięcy, w ciągu których uchwała [...] w brzmieniu określonym nowelizacją z 30 czerwca 2014 r. już funkcjonowała w obrocie prawnym, dokonano zmiany raz określonego terminu wejścia w życie wskazanych w nim przepisów uchwały. Sytuacja taka jest nie do pogodzenia z wynikającą z art. 2 Konstytucji RP zasadą pewności prawa.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
