Wyrok NSA z dnia 21 kwietnia 2017 r., sygn. I OSK 1631/15
W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wielokrotnie stwierdzano, że ewidencja gruntów jest tylko specjalnie prowadzonym i wywierającym określone skutki prawne zbiorem informacji o gruntach, który pełniąc funkcje informacyjno-techniczne nie rozstrzyga sporów o prawa do gruntów, ani nie nadaje tych praw. Ewidencja spełnia jedynie funkcje rejestrujące stanów prawnych ustalonych w innym trybie i przez inne organy. Stąd też poprzez żądanie wprowadzenia zmian w ewidencji nie można dochodzić, ani udowadniać swoich praw rzeczowych do nieruchomości.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska Sędziowie: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz Sędzia del. WSA Dariusz Chaciński (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Marcin Rączka po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2017r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 stycznia 2015 r. sygn. akt IV SA/Wa 2053/14 w sprawie ze skargi J. L. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie aktualizacji operatu gruntów i budynków oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Zaskarżonym skargą kasacyjną wyrokiem z 22 stycznia 2015 r., sygn. akt IV SA/Wa 2053/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J.L. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z [...] sierpnia 2014 r., nr [...], w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego.
W uzasadnieniu wyroku Sąd przedstawił następujący stan sprawy.
Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy decyzją z [...] maja 2014 r., nr [...], orzekł o aktualizacji operatu ewidencji gruntów i budynków poprzez wykreślenie spółki H. Sp. z o.o. jako użytkownika wieczystego gruntu stanowiącego nieruchomość oznaczoną jako działka ewidencyjna nr [...] z obrębu [...], dla której prowadzona jest księga wieczysta [...]. W uzasadnieniu podniesiono, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie decyzją z[...] grudnia 2003 r., nr [...], stwierdziło nieważność decyzji Zarządu Związku Dzielnic-Gmin z [...] czerwca 1993 r., nr [...], o nabyciu prawa użytkowania wieczystego przez W., poprzednika prawnego spółki H.. Decyzja Zarządu Związku Dzielnic-Gmin z [...] czerwca 1993 r. o nabyciu prawa użytkowania wieczystego ma charakter deklaratoryjny, co oznacza, że powstanie prawa użytkowania wieczystego na rzecz W. [...], następuje w dniu [...] grudnia 1990 r. z mocy prawa i nie zależy od istnienia wpisu w księdze wieczystej. W związku z powyższym wpis w księdze wieczystej prawa użytkowania wieczystego nabytego na mocy tej ustawy ma również charakter deklaratoryjny. Wykreślenie zatem z operatu ewidencyjnego z urzędu prawa użytkowania wieczystego Spółki H. na podstawie dostarczonej decyzji SKO z [...] grudnia 2003 r. jest w pełni uzasadnione w świetle § 12 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
