Wyrok NSA z dnia 23 czerwca 2017 r., sygn. II GSK 502/16
Gry losowe
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Korycińska Sędzia NSA Irena Wiszniewska-Białecka Sędzia del. WSA Dorota Dąbek (spr.) Protokolant Beata Cisek-Chojnacka po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skarg kasacyjnych Dyrektora Izby Celnej w Olsztynie oraz A Sp. z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 1 grudnia 2015 r. sygn. akt II SA/Ol 803/15 w sprawie ze skargi A Sp. z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Olsztynie z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. oddala skargę; 3. zasądza od A Spółki z o.o. w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie 860 (osiemset sześćdziesiąt) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego; 4. umarza postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym ze skargi kasacyjnej A Spółki z o.o. w W.; 5. zwraca A Spółce z o.o. w W. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie uiszczony wpis od skargi kasacyjnej w wysokości 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 1 grudnia 2015r., sygn. akt II SA/Ol 803/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie (zwany dalej także: Sąd lub Sąd I instancji) uchylił decyzję Dyrektora Izby Celnej w Olsztynie z dnia [...] czerwca 2015r. nr [...] oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry.
Powyższy wyrok Sądu I instancji zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] czerwca 2015r. Dyrektor Izby Celnej w Olsztynie, na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm., zwanej dalej: o.p.), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w E. z dnia [...] maja 2015r. nr [...], którą organ I instancji, działając na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 ustawy z 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (Dz. U. nr 201, poz. 1540 ze zm., zwanej dalej u.g.h.), wymierzył T. Sp. z o.o. z siedzibą w W. (zwanej dalej także: Skarżąca lub Spółka), karę pieniężną w wysokości 24.000 zł z tytułu urządzania gier na automatach [..] poza kasynem gry, tj. w lokalu ".." przy [...]. W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że strona nigdy nie uzyskała, a tym samym nie posiadała zezwolenia na urządzanie i prowadzenie działalności w formie kasyna gry i w zakresie gier na automatach o niskich wygranych, a przedmiotowe automaty nie zostały zarejestrowane. Przeprowadzony przez funkcjonariuszy Służby Celnej w toku kontroli w w/w lokalu eksperyment wykazał, że automaty te są automatami do gier w rozumieniu art. 2 ust. 3 i ust. 5 u.g.h. Nie uznano twierdzeń Spółki, że są to gry zręcznościowe, ponieważ po uruchomieniu przez grającego odpowiednim przyciskiem bębna z różnymi figurami i rysunkami, nie ma on już wpływu na ustawienie się bębnów w odpowiedniej konfiguracji. W ocenie organu II instancji, nie ma też wątpliwości, że gra ma komercyjny charakter, który oznacza, że dostęp do gier jest odpłatny, a działalność nastawiona jest na osiągnięcie zysku. Organ II instancji stanął na stanowisku, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku prejudycjalnym z dnia 19 lipca 2012r., nie wypowiedział się, że przepisy ustawy o grach hazardowych to przepisy techniczne, lecz potencjalnie techniczne i rozważania Trybunału odnosiły się do działalności prowadzonej legalnie, podczas gdy działalność Skarżącej nie miała takiego charakteru. Organ stwierdził, że pozbawiony jest także podstaw zarzut naruszenia przez organy celne art. 2 Konstytucji RP w zw. z art. 89 u.g.h. oraz art. 24 i 107 § 1 Kodeksu karnego skarbowego (dalej: K.k.s.), przez oparcie rozstrzygnięcia na niekonstytucyjnym art. 89 u.g.h. Organy są bowiem zobowiązane do przestrzegania prawa powszechnie obowiązującego tak długo, dopóki prawo to nie utraciło mocy obowiązującej. Organ wskazał, że wyrokiem z dnia 11 marca 2015r., sygn. akt P 4/14 Trybunał Konstytucyjny orzekł o zgodności art. 14 ust. 1 i art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h. z Konstytucją. Ponadto dostrzeżono, że kwestia odpowiedzialności karnej wynikającej z K.k.s. dotyczyć może jedynie osoby fizycznej, a Skarżącą w niniejszej sprawie jest spółka z o.o.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
