Wyrok NSA z dnia 23 czerwca 2017 r., sygn. II GSK 1820/17
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Lidia Ciechomska-Florek (spr.) sędzia NSA Dariusz Dudra sędzia del. NSA Anna Apollo Protokolant Nina Pruk po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. S.A. w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 20 kwietnia 2017 r. sygn. akt III SA/Wr 246/17 w sprawie ze skargi A. S.A. w L. na rozstrzygnięcie Zarządu Województwa Dolnośląskiego z dnia 16 marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie oceny wniosku o dofinansowanie realizacji projektu z udziałem środków z budżetu Unii Europejskiej oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 20 kwietnia 2017 r., sygn. akt III SA/Wr 246/17, oddalił skargę A. S.A. w Lubinie (skarżący), na rozstrzygnięcie Zarządu Województwa Dolnośląskiego z 16 marca 2017 r. Nr [...] w przedmiocie nieuwzględnienia protestu od negatywnego wyniku oceny formalnej projektu. Z uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu wynika, że za podstawę rozstrzygnięcia przyjął on następujące ustalenia: Skarżonym rozstrzygnięciem z 16 marca 2017 r. Zarząd Województwa Dolnośląskiego, pełniący funkcję Instytucji Zarządzającej (dalej: IZ) Regionalnym Programem Operacyjnym dla Województwa Dolnośląskiego (dalej: RPO WD) na lata 2014-2020, nie uwzględnił protestu skarżącego od negatywnego wyniku oceny formalnej projektu p/n "Poprawa warunków obsługi transportu miejskiego w Powiecie Lubińskim poprzez zakup przyjaznego dla środowiska taboru autobusowego". Z akt sprawy wynika, że pismem z 25 stycznia 2017 r. Dyrektor Wydziału Wdrażania EFRR poinformował skarżącego o negatywnym wyniku oceny formalnej złożonego projektu oraz, że niedostarczenie do 28 listopada 2016 r. poprawionego/uzupełnionego wniosku o dofinansowanie realizacji projektu uniemożliwiło jego dalsze rozpatrywanie. Wskazał, że złożony przez skarżącego wniosek o dofinansowanie został odrzucony i nie będzie podlegał dalszej procedurze oceny oraz wyboru projektów do dofinansowania, ponieważ nie spełniła kryteriów formalnych ogólnych obligatoryjnych/formalnych specyficznych obligatoryjnych, zawartych w "Kryteriach wyboru projektów w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Dolnośląskiego 2014-2020", zatwierdzonych przez Komitet Monitorujący RPO WD, tj.: kryterium nr 1 "Poprawność wypełnienia złożonego wniosku", kryterium nr 2 "Wnioskodawca wybrał wszystkie wskaźniki obligatoryjne dla danego typu projektu", kryterium nr 7 "Ocena występowania pomocy publicznej/pomocy de minimis". Dyrektor Wydziału Wdrażania EFRR uzasadniał, że pismem z 14 listopada 2016 r. skarżący został poinformowany, iż jego wniosek o dofinansowanie projektu oceniono negatywnie pod względem formalnym z powodu niespełnienia kryteriów formalnych. Skarżącego zobowiązano do złożenia korekty wniosku w terminie 7 dni, liczonych od dnia następnego, po dniu otrzymania pisma i pouczono, że w przypadku, gdy nie złoży uzupełnionego/poprawionego wniosku w wyznaczonym terminie, jego wniosek zostanie odrzucony i nie będzie uczestniczył w dalszej procedurze oceny projektów. Zgodnie ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru, skarżący odebrał pismo 21 listopada 2016 r. Poprawiony/uzupełniony wniosek należało złożyć do 28 listopada 2016 r. W dniu 29 listopada 2016 r. (1 dzień po terminie), po godzinach pracy urzędu, poprzez wiadomość e-mail, do Wydziału Wdrażania EFRR wpłynęło pismo skarżącego z prośbą o przedłużenie terminu dostarczenia poprawionego i uzupełnionego wniosku do dnia 7 grudnia 2016 r. Jako powód podano duży zakres uzupełnień (oryginał pisma dostarczono 30 listopada 2016 r.). Poprawiony wniosek złożono 7 grudnia 2016 r., tj. 9 dni po wyznaczonym terminie. W tej sytuacji, Dyrektor Wydziału Wdrażania EFRR stwierdził, że prośbę o wydłużenie terminu i wniosek o dofinansowanie projektu należy pozostawić bez rozpatrzenia. Uznał, że wnioskodawca nie poprawił/nie uzupełnił w wyznaczonym terminie wskazanych w piśmie z 14 listopada 2016 r. elementów odnoszących się do obligatoryjnych kryteriów formalnych i potraktował kryteria jako niespełnione. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę skarżącego na rozstrzygnięcie Zarządu Województwa Dolnośląskiego z 16 marca 2017 r. Sąd pierwszej instancji wyjaśnił, że ocena formalna przedstawionego przez skarżącego wniosku przeprowadzona została w sposób nienaruszający prawa w związku z czym brak było podstaw do uwzględnienia skargi. Sąd pierwszej instancji przedstawił istotę sporu, który polegał na prawidłowym zastosowaniu regulacji zawartej w art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014 - 2020 (dalej powoływana jako "u.z.r.p."), w kontekście braku zapisów w Regulaminie konkursu dotyczących możliwości przedłużenia/przywrócenia terminu tam przewidzianego). Sąd pierwszej instancji powołał art. 43 ust. 1 u.z.r.p., i dokonał jego wykładni. Zgodnie z tym przepisem, w razie stwierdzenia we wniosku o dofinansowanie projektu braków formalnych lub oczywistych omyłek właściwa instytucja wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku lub poprawienia w nim oczywistej omyłki w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż 7 dni, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Uzupełnienie wniosku o dofinansowanie projektu lub poprawienie w nim oczywistej omyłki nie może prowadzić do jego istotnej modyfikacji (ust. 2). Z akt sprawy wynika, że Dyrektor Wydziału Wdrażania EFRR - pismem z 14 listopada 2016 r. - informował skarżącego, że jego wniosek o dofinansowanie projektu p/n "Poprawa warunków obsługi transportu miejskiego w Powiecie Lubińskim poprzez zakup przyjaznego dla środowiska taboru autobusowego" został negatywnie oceniony pod względem formalnym oraz, że nie spełniał trzech obligatoryjnych kryteriów formalnych. Wobec tego, skarżący został zobowiązany do złożenia korekty wniosku w terminie 7 dni kalendarzowych, liczonych od dnia następnego po dniu otrzymania tego pisma za zwrotnym potwierdzeniem odbioru. Jednocześnie, skarżący został pouczony, że w przypadku, gdy nie złoży uzupełnionego/poprawionego wniosku w wyznaczonym terminie, wniosek zostanie odrzucony. Zgodnie z otrzymanym zwrotnym potwierdzeniem odbioru, ww. pismo zostało odebrane przez skarżącego 21 listopada 2016 r. Poprawiony/uzupełniony wniosek należało zatem złożyć w terminie do 28 listopada 2016 r. Jak wynika z akt administracyjnych sprawy, w dniu 29 listopada 2016 r. (1 dzień po terminie na złożenie poprawionej wersji wniosku), po godzinach pracy urzędu, poprzez wiadomość e-mail, do Wydziału Wdrażania EFRR wpłynęło pismo skarżącego z prośbą o przedłużenie terminu dostarczenia poprawionego i uzupełnionego wniosku do dnia 7 grudnia 2016 r. Jako powód skarżący podał duży zakres uzupełnień. Oryginał poprawionego wniosku skarżący dostarczył 30 listopada 2016 r. Sam wniosek został złożony w systemie informatycznym "SNOW" w dniu 7 grudnia 2016 r. (w tym samym dniu wpłynęła także papierowa wersja wniosku), tj. 9 dni kalendarzowych po terminie wskazanym w wezwaniu z 14 listopada 2016 r. Powyższe stanowi, że skarżący naruszył wskazany w wezwaniu (wynikający z ustawy) termin do uzupełnienia braków formalnych. Powołane wyżej skutki niezachowania wyznaczonego przez organ terminu nie mogły stanowić zaskoczenia dla skarżącego, ponieważ wynikały z treści art. 43 ust. 1 u.z.r.p., jak i z Regulaminu konkursu, który skarżący zaakceptował. Sąd przytoczył w uzasadnieniu pkt 16 Regulaminu, który stanowi: "W przypadku stwierdzenia we wniosku o dofinansowanie braków formalnych lub oczywistych omyłek, IOK wzywa wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku lub poprawienia w nim oczywistej omyłki, w terminie nie krótszym niż 7 dni od dnia otrzymania informacji, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia i w konsekwencji niedopuszczenia projektu do oceny lub dalszej oceny. [...] Niepoprawienie w terminie lub niepoprawienie wszystkich braków i omyłek lub wprowadzenie zmian, niewynikających z pisma i powodujących istotną modyfikację wniosku, spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia i niedopuszczenie projektu do oceny lub dalszej oceny. Sąd pierwszej instancji wyjaśnił nadto, że Regulamin konkursu sporządza instytucja organizująca konkurs i który określa zasady prowadzenia konkursu, a zapisy zawarte w Regulaminie nie mogą pozostawać w sprzeczności z powszechnie obowiązującym prawem. Instytucja organizująca konkurs ma prawo uregulować w nim również dodatkowe kwestie, o ile uzna to za zasadne i konieczne (otwarty katalog tych kwestii wynika z treści art. 41 ust. 2 u.z.r.p. "w szczególności"). Sąd pierwszej instancji wskazał, że w myśl art. 50 u.z.r.p., do postępowania w zakresie ubiegania się o dofinansowanie oraz udzielenie dofinansowania na podstawie ustawy nie stosuje się przepisów ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 23 ze zm.; dalej: K.p.a.), z wyjątkiem przepisów dotyczących wyłączenia pracowników organu, doręczeń i sposobu obliczania terminów. Powyższe stanowi jednoznacznie, że w ww. postępowaniu nie znajduje zastosowania instytucja przywrócenia terminu, o której mowa w art. 58 i art. 59 K.p.a. Zatem, zdaniem Sądu pierwszej instancji, skoro Regulamin konkursu nie może kolidować z normami prawa powszechnie obowiązującego, to nie może on wprowadzać do konkursu takich instytucji prawnych, które zostały przez ustawodawcę wyłączone z mocy przepisu ustawy, w tym przywołanej instytucji przywrócenia terminu. Sąd pierwszej instancji podkreślił, że skoro ustawodawca wyłączył tę instytucję z procesu ubiegania się o dofinansowanie projektów, to instytucja organizująca konkurs mogła uregulować przywrócenie terminu w Regulaminie konkursu. Sąd pierwszej instancji przyjął, że przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych wniosku o dofinansowanie ustanowionego w art. 43 ust. 1 u.z.r.p. termin "nie krótszy niż 7 dni", stanowiący swego rodzaju termin urzędowy (zdaniem Sądu, bardziej mieszany, tj. ustawowo-urzędowy), mógł być przedłużony z inicjatywy skarżącego, zgłoszony przed jego upływem. Przepis art. 43 ust. 1 u.z.r.p. nie wskazuje, że podany tam termin nie może być wyznaczony powtórnie (ograniczenie dotyczy tylko jego minimalnego okresu). Skarżący przewidując niemożność uzupełnienia braków formalnych w pierwotnie wyznaczonym siedmiodniowym terminie - miał możliwość zwrócenia się do instytucji organizującej konkurs o wyznaczenie dłuższego terminu (kontaktując się z osobami wymienionymi w skierowanym do niego piśmie wzywającym do uzupełnienia braków formalnych wniosku). Winien to jednak uczynić mieszcząc się w terminie wyznaczonym pierwotnie, co umożliwiłoby objęcie tym wydłużeniem także pozostałych wnioskodawców, z uwagi na konieczność równego ich traktowania. Sąd pierwszej instancji zauważył, że Regulamin konkursu faktycznie nie przewidywał możliwości przedłużenia terminu wyznaczonego na uzupełnienie braków formalnych wniosku (procedury z tym związanej). Przepisy prawa - wbrew zarzutom skarżącego - nie obligowały instytucji organizującej konkurs do uregulowania tego zagadnienia w Regulaminie konkursu. Brak tej regulacji nie stanowi tym samym uchybienia proceduralnego, skutkującego nieprzejrzystym oraz nierównym traktowaniem wnioskodawców, które miałoby skutkować negatywnym wynikiem oceny projektu skarżącego z uwagi na treść art. 43 ust. 1 u.z.r.p. Sąd pierwszej instancji podzielił w całej rozciągłości stanowisko IZ, że przyczyną odrzucenia wniosku skarżącego było niedochowanie przez niego należytej staranności w dbałości o własne interesy. Skarżący, mimo że otrzymał wezwanie do uzupełnienia braków formalnych wniosku o dofinansowanie w zakreślonym 7-dniowym terminie, w okresie, w którym upływał ten termin, nie poinformował organu, że wykonanie wezwania w zakreślonym terminie jest w jego sytuacji niewykonalne. Każdy z wnioskodawców otrzymał identyczny termin na uzupełnienie braków formalnych wniosku, tj. 7 dni kalendarzowych (termin mieszczący się w ramach wyznaczonych przez ustawodawcę w art. 43 ust. 1 u.z.p.r.). Nie było zatem podstaw, ani możliwości, aby traktować skarżącego w inny sposób niż pozostałych wnioskodawców, gdyż wiązałoby się to ze złamaniem zasady równego traktowania wszystkich uczestników konkursu. Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wywiódł skarżący, zaskarżając orzeczenie w całości oraz wnosząc o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i stwierdzenie, że nieuwzględnienie protestu zostało przeprowadzone w sposób naruszający prawo a naruszenie to miało istotny wpływ na wynik oceny, w konsekwencji o przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez Zarząd Województwa Dolnośląskiego - Instytucji Zarządzającej oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
