Wyrok NSA z dnia 26 maja 2017 r., sygn. II GSK 2929/15
Środki unijne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Wiszniewska-Białecka Sędzia NSA Mirosław Trzecki Sędzia del. WSA Dorota Dąbek (spr.) Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 26 maja 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Spółki A od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 maja 2015 r. sygn. akt V SA/Wa 3344/14 w sprawie ze skargi Spółki A na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu dofinansowania ze środków UE 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Spółki A na rzecz Ministra Rozwoju i Finansów 2700 zł (dwa tysiące siedemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 28 maja 2015r., sygn. akt V SA/Wa 3344/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (zwany dalej także: Sąd lub Sąd I instancji) oddalił skargę Spółki A (zwanej dalej także: Skarżąca lub Spółka) na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu kwoty dofinansowania ze środków unijnych.
Powyższy wyrok Sądu I instancji zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
W dniu [...] listopada 2009r. została zawarta pomiędzy Województwem Podkarpackim - Wojewódzkim Urzędem Pracy w Rzeszowie a Spółką A umowa nr [...] (dalej: Umowa) w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, dotycząca dofinansowania projektu "[...]" (dalej także: Projekt). Projekt realizowany był w okresie od 1 stycznia 2010r. do 30 czerwca 2011r.
Dyrektor WUP w Rzeszowie, z upoważnienia Zarządu Województwa Podkarpackiego, decyzją z dnia [...] czerwca 2014r. nr [...], zobowiązał Spółkę A do zwrotu środków przeznaczonych na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich w łącznej kwocie 94.984,62 zł wraz z odsetkami, działając na podstawie art. 207 ust. 1 pkt 2 oraz ust. 9 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013r. poz. 885 z późn. zm., zwanej dalej: u.f.p.) w związku z art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2013r. poz. 267 z późn. zm., zwanej dalej: k.p.a.). Uzasadniając swoją decyzję, organ wskazał, że w toku realizacji projektu Spółka naruszyła zawartą w § 20 Umowy zasadę konkurencyjności przy realizacji zamówień przekraczających kwotę 14.000 euro. Naruszenie dotyczyło postępowania o udzielenie zamówienia publicznego na wynajem pomieszczenia biurowego na biuro projektu, sal wykładowych, sali komputerowej oraz sali na indywidualne spotkania doradcze. Szacowana wartość zamówienia została ustalona na podstawie budżetu projektu oraz cen rynkowych na kwotę 151.976,41 zł netto. Organ wskazał, że do upływu terminu składania ofert, tj. do dnia 30 grudnia 2009r. wpłynęła jedna oferta, która została wybrana jako najkorzystniejsza. Była to oferta złożona przez R. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą M. [...] R. P. z siedzibą w R. W dniu 31 grudnia 2009r. została zawarta umowa najmu pomiędzy wynajmującym M. [...] R. P. z siedzibą w R. a Spółką A, której przedmiotem były pomieszczenia znajdujące się w budynku przy Al. P. w R.. Spółka wynajęła zatem w wyniku przeprowadzonej procedury zamówienia swoją własną nieruchomość. Na podstawie bowiem Uchwały nr 1 Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki A z dnia 3 lipca 2009r. wyrażono zgodę na zawarcie umowy dzierżawy nieruchomości strony, położonych przy Alejach P. w R. z Prezesem Zarządu Spółki A R. P., prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą M. [...] R. P. Następnie zaś R. P., działając w imieniu Spółki A, podpisał wniosek o dofinansowanie projektu, jako osoba samodzielnie upoważniona do reprezentacji Spółki. Powyższe okoliczności zdaniem organu, uzasadniają tezę, iż w toku realizacji projektu zostały naruszone warunki konkurencyjności, co do których przestrzegania Spółka była zobowiązana na mocy Umowy. Fakt, iż zarówno w Spółce A jak i w M. [...] R. P. osobą decyzyjną jest ten sam człowiek - R. P., sprawia, że dokonane czynności dzierżawy i najmu pomieszczeń miały charakter jedynie pozorny, którego celem była maksymalizacja środków pozyskanych w ramach realizacji projektu. Jednocześnie za nieracjonalne organ uznał postępowanie strony, która posiadając własne pomieszczenia w budynku przy Al. P. w R., zamiast rozliczyć koszty ich wykorzystania w ramach Projektu, wydzierżawiła je prezesowi spółki prowadzącemu działalność gospodarczą, a następnie wynajęła je od niego w ramach udzielenia zamówienia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
