Wyrok NSA z dnia 22 marca 2017 r., sygn. II GSK 1957/15
Środki unijne; Finanse publiczne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Korycińska (spr.) Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia del. WSA Sylwester Miziołek Protokolant Beata Cisek - Chojnacka po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A. z siedzibą w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 kwietnia 2015 r., sygn. akt V SA/Wa 2652/14 w sprawie ze skargi A. z siedzibą w P. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...] w przedmiocie określenia przypadającej do zwrotu kwoty dofinansowania 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od A. z siedzibą w P. na rzecz Ministra Rozwoju i Finansów 1200 (tysiąc dwieście) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
I
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem objętym skargą kasacyjną, oddalił skargę A w P. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] lipca 2014 r. w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dofinansowania z budżetu Unii Europejskiej.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:
w dniu [...] sierpnia 2013 r. skarżąca zawarła z Województwem [...] - Wojewódzkim Urzędem Pracy w [...] (Instytucja Pośrednicząca) umowę o dofinansowanie projektu pt. "[...]" (osób niepełnosprawnych) o wartości dofinansowania 755.168,49 zł, którego głównym celem było zwiększenie aktywności społecznej i zawodowej 60 osób (w tym 33 kobiet) niepełnosprawnych, zamieszkałych na terenie gmin [...] poprzez uzyskanie kwalifikacji zawodowych i zdobycie doświadczenia zawodowego w okresie od 1 września 2013 r. do 30 września 2014 r.
Instytucja Pośrednicząca przekazała A na realizację projektu w ramach pierwszej transzy dofinansowania 60 000,00 zł.
Pismem z dnia 17 grudnia 2013 r., w związku z utrzymującym się problemem związanym z rekrutacją uczestników projektu skarżąca oświadczyła, że chce rozwiązać umowę o dofinansowanie projektu za porozumieniem stron na podstawie § 28 umowy, co też nastąpiło w dniu 7 stycznia 2014 r. Przed rozwiązaniem umowy skarżąca dokonała zwrotu niewykorzystanych środków w kwocie 38 340, 60 zł i przedłożyła wniosek o płatność obejmujący wydatki za okres od 1 września 2013 r. do 30 listopada 2013 r. W wyniku weryfikacji Instytucja Pośrednicząca uznała, że przedstawione we wniosku wydatki nie mogą zostać uznane za kwalifikowalne i poinformowała skarżącą o konieczności ich zwrotu kwoty.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
