Wyrok NSA z dnia 15 marca 2017 r., sygn. II GSK 280/17
Odnosząc się do tak sformułowanego zarzutu należy w pierwszej kolejności podkreślić, że zarzuty skargi kasacyjnej, aby były skuteczne, muszą odnosić się do tych przepisów prawa, które legły u podstaw rozstrzygnięcia zawartego w skarżonym wyroku Sądu I instancji, bowiem skarga kasacyjna jest skierowana przeciwko wyrokowi sądowemu, a jedynie pośrednio przeciwko rozstrzygnięciom administracyjnym, które podlegały kontroli sądowej.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Jagielska Sędzia NSA Wojciech Kręcisz (spr.) Sędzia del. WSA Barbara Mleczko-Jabłońska Protokolant starszy asystent sędziego Michał Stępkowski po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej W. Banku w J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 25 października 2016 r. sygn. akt II SA/Ol 1189/16 w sprawie ze skargi W. Banku w J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Olsztynie z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania loterii promocyjnych bez wymaganego zezwolenia 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od W. Banku w J. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie 5000 (pięć tysięcy) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 25 października 2016 r., sygn. akt II SA/Ol 1189/16, oddalił skargę W. Banku z siedzibą w J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Olsztynie z dnia [...] grudnia 2013 r. w przedmiocie kary za urządzanie loterii promocyjnych bez wymaganego zezwolenia.
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przedstawił na wstępie stan faktyczny sprawy, z którego wynikało, że w wyniku kontroli przeprowadzonej od 11 stycznia do 2 marca 2012 r. stwierdzono, że skarżąca w 2010 i 2011 przeprowadziła promocje rachunków terminowych, które charakteryzowały się szeregiem zaplanowanych działań o określonych cechach i horyzoncie czasowym, zmierzających do realizacji wyznaczonego celu. W świetle regulaminów tych przedsięwzięć przewidziane były nagrody rzeczowe przyznawane w drodze losowania, a więc zależne od przypadku. Organizowane przez skarżącą przedsięwzięcia miały charakter loterii promocyjnych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. 201, poz. 1540 ze zm.). Brak zezwolenia na urządzanie loterii pieniężnych skutkował nałożeniem kar pieniężnych na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 89 ust. 2 pkt 1 ustawy o grach hazardowych, decyzjami:
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
