Wyrok NSA z dnia 11 października 2017 r., sygn. I FSK 2068/15
Podatek od towarów i usług
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia WSA (del.) Dagmara Dominik - Ogińska (spr.), Protokolant Krzysztof Osial, po rozpoznaniu w dniu 11 października 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej I. sp. z o. o. w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 30 lipca 2015 r., sygn. akt I SA/Go 269/15 w sprawie ze skargi I. sp. z o. o. w G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z. (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Z.) z dnia 10 kwietnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od I. sp. z o. o. w G. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Z. kwotę 2700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji oraz przedstawiony przez ten Sąd przebieg postępowania przed organami podatkowymi.
1.1. Wyrokiem z dnia 30 lipca 2015r., I SA/Go 269/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim (dalej: Sąd pierwszej instancji) oddalił skargę I. sp. z o.o. z siedzibą w G. (dalej: Spółka) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z. (dalej: organ odwoławczy) z dnia 10 kwietnia 2015r. utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w S. (dalej: organ podatkowy pierwszej instancji) z dnia 23 stycznia 2015r. w przedmiocie podatku od towarów i usług (dalej: VAT) za czerwiec 2008r.
1.2. Z uzasadnienia wyroku Sądu pierwszej instancji wynika, że Spółka zaewidencjonowała w rejestrze zakupów VAT za czerwiec 2008 r. fakturę VAT nr 2/6/2008 z dnia 18 czerwca 2008 r. na kwotę netto 295.081,97 zł, VAT 64.918,03 zł tytułem "doradztwo", wystawioną przez firmę B. T. B. Uznano za nierzetelne rejestry zakupów Spółki w części w jakiej ujęto w nich ww. fakturę VAT, w wyniku czego stwierdzono, że Spółka nie nabyła prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości wynikającej z kwestionowanej faktury albowiem przedmiotowa faktura nie dokumentowała rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, była fakturą fikcyjną na podstawie art. 86 ust. 1 i art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004r. (Dz. U. z 2004r., Nr 54, poz. 535; dalej: ustawa o VAT). Stwierdzono, że zgodnie z treścią umowy, z dnia 5 lutego 2008 r., usługa doradztwa świadczona przez T. B. miała polegać na rozpoznaniu rynku nieruchomości rolnych oraz ich statutu prawnego. T. B. na podstawie postanowień ww. umowy zobowiązał się do zgromadzenia materiałów i informacji w zakresie nieruchomości rolnych mogących stanowić przedmiot sprzedaży na terenie całego kraju i w oparciu o przeprowadzone analizy zobowiązał się dokonać ustaleń potencjalnej ceny sprzedaży nieruchomości rolnych, dokonać przygotowania niezbędnych dokumentów do zawarcia notarialnej umowy sprzedaży, przygotować projekty umów sprzedaży oraz ustalić kancelarię notarialną i termin zawarcia umowy sprzedaży. C. C. zeznał, że firma B. T. B. wskazała nieruchomość, która spodobała się kontrahentowi Spółki (P.) oraz doradzała Spółce w zakresie porównania ww. gospodarstwa z innymi. Mowa o gospodarstwie koło C. Jednakże organy podatkowe podkreśliły, że Spółka nie przedłożyła dowodów potwierdzających, że T. B. wykonał na jej rzecz czynności, o których była mowa w umowie z dnia 5 lutego 2008 r. Takimi dowodami nie mogły być - zdaniem organów podatkowych - przedłożone przez Spółkę w dniach 4 lutego 2014 r. oraz 28 kwietnia 2014 r. kserokopie aktów notarialnych. Organy podatkowe wskazały, że ze znajdującej się w aktach sprawy umowy z dnia 30 marca 2008 r. zawartej pomiędzy T. Sp. z o.o. a I. Sp. z o.o. wynikało, iż pierwszą nieruchomością wskazaną przez T. Sp. z o.o. była nieruchomość rolna położona w gm. C. Także T. B. przesłuchiwany w dniu 11 marca 2013 r. zeznał, że kwestionowana przez organy podatkowe faktura była fikcyjna. Ponadto zeznał, że za wystawienie faktury otrzymał część VAT. Natomiast w trakcie konfrontacji przeprowadzonej w dniu 18 grudnia 2014 r. pomiędzy C. C. a T. B., podtrzymał on swoje wcześniejsze wyjaśnienia i stwierdził, że okoliczności powoływane przez C. C. nie miały miejsca. Odnośnie płatności za sporną fakturę T. B. wyjaśnił, że oddał praktycznie całą kwotę fakturowaną i odebraną z banku, zatrzymując zaliczkowo kwotę w wysokości 5.000 zł na poczet rozliczeń. T. B. zeznał ponadto, że w postępowaniu podatkowym, w którym zobowiązano go do zapłaty podatku od tej transakcji zataił, że ww. faktura jest nierzetelna, gdyż nie miał pieniędzy do zapłacenia tego podatku, ponieważ ich nie otrzymał. Wyjaśnił, że nie zgłosił tego wcześniej, ponieważ osoba, która otrzymała od niego pieniądze, zwodziła go z terminem rozliczenia tak długo, aż przedawnieniu uległa możliwość dokonania korekty deklaracji podatkowej. W trakcie ww. konfrontacji C. C. podtrzymał swoje wyjaśnienia oraz zeznał, że ani on, ani nikt z jego współpracowników nie otrzymał żadnych pieniędzy. Wskazano też, że wprawdzie decyzją z dnia 31 grudnia 2010 r. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w S. określił T. B. zobowiązanie w VAT za czerwiec 2008 r. Ustalono bowiem, że ww. podatnik nie ujął on w ewidencji sprzedaży prowadzonej dla potrzeb rozliczenia VAT i nie rozliczył w deklaracji VAT-7 za czerwiec 2008 r. wartości sprzedaży i VAT należnego, wynikającej z przedmiotowej faktury VAT.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
