Wyrok NSA z dnia 28 września 2017 r., sygn. I FSK 2309/15
Podatek od towarów i usług
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, Sędzia NSA Izabela Najda - Ossowska, Sędzia WSA (del.) Marzena Łozowska (spr.), Protokolant Joanna Tararuj - Młynik, po rozpoznaniu w dniu 28 września 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 30 października 2014 r., sygn. akt I SA/Kr 1262/14 w sprawie ze skargi P. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K.) z dnia 25 lipca 2013 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2005 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. C. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. kwotę 1.200 (słownie: jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1.Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd przebieg postępowania przed organami:
1.1 Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę P. C. (skarżący) na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. dalej ustawa ppsa) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z 25 lipca 2013 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2005 r.
1.2 Sąd pierwszej instancji wskazał, że organ podatkowy stwierdził nieprawidłowości w rozliczeniu przez P. C. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą A. podatku od towarów i usług za grudzień 2005 r. Nieprawidłowości te polegały na odliczeniu podatku z faktur wystawionych przez podmiot posługujący się danymi P.P.H.U. T. sp. z o. o. w K. (dalej: spółka T.). W ocenie organu do transakcji takich nie doszło, gdyż z zeznań prezesa spółki T. G. G. wynika, iż spornych faktur nie wystawiał ani on, ani żadna z uprawnionych osób. Z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika także, że spółka T. nie dysponowała żadnym zapleczem technicznym w postaci składu, czy magazynu gdzie mogłaby przechowywać towary handlowe. Nie wiadomo również gdzie, w jakich firmach, miała się zaopatrywać w towar, kto ten towar odbierał, jakim transportem był on dostarczany (poza tym, że transport był wynajmowany), kto ponosił koszty tego transportu, brak jest również dowodów w jakim okresie realizowane miały być dostawy. Świadkowie, w tym kierowca A. S. nie potwierdzili w sposób jednoznaczny, że wozili do skarżącego jakiś towar na zlecenie spółki T.. A. W. nie potwierdził również żadnych transakcji sprzedaży ani do spółki T., ani do firmy skarżącego. Jedynie przesłuchiwany na okoliczność transakcji ze spółką T. M. C. stwierdził, że miały one miejsce, lecz organ wyjaśnieniom tym nie dał wiary. Transakcje te nie mogły dotyczyć kontrolowanego okresu, zwłaszcza, że pozostali świadkowie przesłuchani w sprawie nie potrafili określić w jakim okresie miały miejsce. Natomiast G. G. - czyli osoba, której podpis widnieje na spornych fakturach stwierdził, że faktury dotyczące listopada i grudnia 2005 r. nie zostały wystawione przez niego i dokumentują transakcje, które nie miały miejsca. Na nierzetelność transakcji udokumentowanych spornymi fakturami wskazują również dane rejestrowe spółki T. ujawnione w KRS.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
