12.10.2017 Podatki

Wyrok NSA z dnia 12 października 2017 r., sygn. II FSK 2583/15

Łączna wykładnia art. 229 i art. 233 § 2 Ordynacji podatkowej prowadzi do wniosku, że organ odwoławczy może przeprowadzić jedynie uzupełniające postępowanie dowodowe, natomiast jeśli nie zostało ono przeprowadzone przez organ pierwszej instancji w ogóle, albo też wymagane jest uprzednie przeprowadzenie postępowania w znacznej części, organ odwoławczy powinien uchylić decyzję i przekazać sprawę organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Beata Cieloch (sprawozdawca), Sędzia NSA Andrzej Jagiełło, Sędzia WSA (del.) Bożena Kasprzak, Protokolant Bernadetta Pręgowska, po rozpoznaniu w dniu 12 października 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 2652/14 w sprawie ze skargi K. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 15 lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji umarzającej zaległości podatkowe w łącznym zobowiązaniu pieniężnym za 2012 r. i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

I.1. Zaskarżonym wyrokiem z 20 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 2652/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z 15 lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji umarzającej zaległości podatkowe w łącznym zobowiązaniu pieniężnym za 2012 r. i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia.

I.2. W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że Skarżący podaniem z 16 maja 2012 r. wniósł o umorzenie podatku gruntowego w związku z zalewaniem nieruchomości przez wody opadowe. Wójt Gminy C. po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego decyzją z 6 czerwca 2012 r. umorzył 50 % zaległości podatkowej II raty łącznego zobowiązania pieniężnego za 2012 r. w kwocie 43,50 zł. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że udzielona pomoc w formie umorzenia łącznego zobowiązania pieniężnego przyczyni się do uzyskania płynności finansowej gospodarstwa. Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpoznaniu odwołania, decyzją z 23 października 2012 r. utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Organ powołując się na art. 67a § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), podniósł, że organ podatkowy pierwszej instancji prawidłowo ocenił okoliczności sprawy i właściwie zważył interes podatnika, słusznie uznając złe warunki pogodowe powodujące zalewanie nieruchomości i straty w plonach za podstawę umorzenia zaległości podatkowej. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu wniesionej przez Skarżącego skargi, wyrokiem z 16 kwietnia 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 3161/12 uchylił decyzję SKO w całości, bowiem naruszała przepisy prawa materialnego, jak i procesowego w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Doszło bowiem do naruszenia art. 122 i art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej. Decyzje organów podatkowych w zakresie sytuacji Podatnika, w tym jego sytuacji majątkowej oraz zdrowotnej, nie zostały oparte na aktualnych ustaleniach w zakresie stanu faktycznego. Organ odwoławczy w zaskarżonej decyzji odwołał się jedynie do ustaleń organu pierwszej instancji dotyczących złych warunków pogodowych powodujących zalewanie nieruchomości i straty w plonach Skarżącego. Ponadto zdaniem WSA pominięte zostało zaświadczenie z Policji z 7 sierpnia 2012 r. dotyczące kradzieży maszyn rolniczych. Jednocześnie WSA zarzucił nieprzeprowadzenie postępowania dowodowego w sposób pozwalający na kompletne ustalenia w zakresie sytuacji, w jakiej znajdował się Skarżący w chwili wydania decyzji przez organ odwoławczy. W takiej sytuacji w przekonaniu Sądu organy podatkowe winny uzasadnić, dlaczego odmówiły w części żądaniu zawartemu we wniosku o udzielenie ulgi. Zdaniem WSA doszło tym samym do naruszenia art. 210 § 4 w zw. z art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej. WSA uznał, że błędne zdefiniowanie przez organy podatkowe pojęcia "ważnego interesu podatnika" skutkowało naruszeniem prawa materialnego - art. 67a Ordynacji podatkowej przez jego błędną zawężającą wykładnię.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty