Wyrok NSA z dnia 22 czerwca 2017 r., sygn. II FSK 1607/15
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Sędzia WSA del. Paweł Dąbek, Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 stycznia 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 120/14 w sprawie ze skargi A. F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z dnia 22 stycznia 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 120/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi A. F. (dalej: "strona", "skarżąca"), uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 listopada 2013 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r.
2. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez sąd pierwszej instancji wynika, że na skutek przeprowadzonej u skarżącej kontroli podatkowej Naczelnik Urzędu Skarbowego W. - T. wszczął z urzędu postępowanie podatkowe w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. Organ pierwszej instancji ustalił, że strona w kontrolowanym okresie prowadziła działalność gospodarczą pod nazwą: F. [...]z siedzibą w W. Przedmiotem działalności skarżącej była działalność fizjoterapeutyczna, rozrywkowa oraz rekreacyjna. W toku postępowania ustalono, że skarżąca zawyżyła w 2006 r. koszty uzyskania przychodów wynikające z faktur VAT wystawionych przez podmioty: P. sp. z o.o. z siedzibą w W. i G. sp. z o.o. z siedzibą w W.
W konsekwencji Naczelnik Urzędu Skarbowego W. - T. decyzją z dnia 19 lipca 2013 r. określił skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. wskazując, iż faktury wystawione przez P. sp. z o.o. i G. sp. z o.o. nie stanowią rzetelnych dokumentów, które zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 ze zm., dalej "u.p.d.o.f.") mogą być zakwalifikowane jako dowód poniesienia kosztów w prowadzonej przez skarżącą działalności gospodarczej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty