Postanowienie NSA z dnia 11 października 2016 r., sygn. II OSK 2233/16
Odrzucenie skargi
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Małgorzata Dałkowska - Szary po rozpoznaniu w dniu 11 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej D.Z. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 27 kwietnia 2016 r. sygn. akt II SAB/Sz 31/16 odrzucającego skargę w sprawie ze skargi D. Z. na bezczynność Rady Miejskiej w Ł. w przedmiocie podjęcia uchwały o ustanowieniu "D." pomnikiem przyrody postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
D. Z. w dniu 8 lutego 2016 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie skargę na bezczynność Rady Miejskiej w Ł. w zakresie ustanowienia pomnikiem przyrody tzw. "D.", to jest 23 drzew z gatunku dąb szypułkowy rosnących w trzech grupach na działkach nr [...] i [...] położonych w obrębie Z. gmina Ł. Skarżąca zarzuciła organowi naruszenie art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. (Dz. U. z 2015 r. Nr 1651) o ochronie przyrody w zw. z art. 40 ust. 1 i art. 44 ust. 1 tej ustawy poprzez nieustanowienie "D." pomnikiem przyrody, pomimo iż spełniają one wszelkie warunki stawiane pomnikom przyrody. Skarżąca wniosła o nakazanie Wojewodzie Zachodniopomorskiemu wykonanie niezbędnych czynności w zakresie ustanowienia pomnikiem przyrody tzw. "D.", na koszt i ryzyko Gminy Ł. oraz o zobowiązanie Rady Miejskiej w Ł. do podjęcia uchwały w przedmiocie ustanowienia pomnikiem przyrody tzw. "D.". Wniosła również o stwierdzenie przez Sąd, że Rada Miejska w Ł. dopuściła się bezczynności w zakresie podjęcia uchwały o ustanowieniu pomnikiem przyrody tzw. "D." oraz o dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z dokumentów wskazanych w skardze, w tym na okoliczność charakteru "D." jako pomnika przyrody.
W uzasadnieniu skargi skarżąca podała, że jest właścicielką nieruchomości gruntowej obejmującej działki nr [...] i [...], na terenie których rośnie grupa 23 dębów szypułkowych zgromadzonych w 3 skupiskach, z czego pierwsza grupa liczy 3 sztuki, druga - 12 sztuk, a trzecia - 8 sztuk, określanych jako "D.". Drzewa te liczą w obwodzie od 104 do 370 cm (z czego większość powyżej 200 cm) i cechuje je dobry stan zdrowotny. Pismem z 20 lutego 2015 r. złożyła Burmistrzowi Ł. wniosek o podjęcie uchwały przez Radę Miejską w Ł. w przedmiocie nadania "D." statusu pomnika przyrody. Wniosek ten poparła Rada Sołecka Wsi Z. oraz L. Ponadto, w toku postępowania Dyrektor Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Szczecinie uzgodnił z Radą Miejską treść uchwały o ustanowieniu "D. " pomnikiem przyrody. Na sesji Rady Miejskiej w Ł., którą przeprowadzono w dniu 28 sierpnia 2015 r., Rada Miejska w Ł. nie podjęła uchwały o ustanowieniu "D." pomnikiem przyrody, o czym została poinformowana w piśmie z 8 września 2015 r. Zdaniem skarżącej, tego rodzaju postępowanie należy zakwalifikować jako niewykonanie przez organ gminy czynności prawnych nakazanych prawem, to jest czynności podjęcia uchwały o ustanowieniu pomnika przyrody. Obowiązek taki wyrażony został w art. 4 ust. 1 i 2 ustawy o ochronie przyrody w zw. z art. 40 ust. 1 oraz art. 44 ust. 1 tej ustawy, które wprowadzają po stronie organu obowiązek ochrony przyrody poprzez ustanawianie pomników przyrody, a więc jest to powinność, w której swoboda decyzyjna organu jest ograniczona do występowania ewentualnych przesłanek negatywnych. Wskazane normy prawne są uszczegółowieniem naczelnych norm konstytucyjnych - art. 5 Konstytucji (zasady zrównoważonego rozwoju) i art. 74 ust. 2 Konstytucji i winny być tak interpretowane aby odpowiadały normom konstytucyjnym. Zdaniem skarżącej, o ile wyrażony obowiązek nie musi być rozumiany jako absolutna powinność masowego ustanawiania pomników przyrody z urzędu, to w sytuacji wystąpienia z udokumentowanym wnioskiem do organu obowiązek ten się aktualizuje jako przymus ustanowienia pomnika w sytuacji w którym dany twór przyrodniczy spełnia ku temu przesłanki oraz brak jest ku temu przeciwskazań. Skarżąca wskazała nadto, że zwróciła się o wykonanie opinii do specjalistów z zakresu ochrony przyrody. Opinia sporządzona przez dr inż. W. Z. - biegłego [...] zakresu ochrony przyrody oraz biegłego [...] w zakresie ochrony przyrody - jednoznacznie wskazują, że "D." należy uznać za pomnik przyrody. Takie same konkluzje znajdują się w opinii dr inż. W. K. Z kolei G.M. z U. orzekł, że "D." są w bardzo dobrym stanie zdrowotnym. Skarżąca zwróciła też uwagę na stanowisko RDOŚ, który nie tylko uzgodnił treść uchwały o ustanowieniu pomnika przyrody, lecz po odmowie podjęcia uchwały zwrócił się do organu o nadanie tym tworom przyrody statusu pomnika przyrody.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
