22.12.2016

Wyrok NSA z dnia 22 grudnia 2016 r., sygn. I OSK 2673/15

Policja

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska Sędziowie: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska (spr.) Sędzia del. WSA Jerzy Bortkiewicz Protokolant st. asystent sędziego Joanna Ukalska po rozpoznaniu w dniu 22 grudnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 1 kwietnia 2015 r. sygn. akt II SA/Bd 34/15 w sprawie ze skargi T. K. na rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji w B. z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby 1. oddala skargę kasacyjną; 2. odstępuje od zasądzenia od T. K. na rzecz Komendanta Wojewódzkiego Policji w B. kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wyrokiem z dnia 1 kwietnia

2015 r., sygn. akt II SA/Bd 34/15 oddalił skargę T. K. na rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji w B. z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Komendant Miejski Policji w B. rozkazem personalnym nr [...] z dnia [...] października 2014 r. zwolnił sierż. T. K. (zwanego dalej "skarżącym") ze służby z dniem 26 października 2014 r. uznając, że oczywiste jest popełnienie przez skarżącego w dniu [...] października 2014 r. czynu o znamionach przestępstwa określonego w art. 178a § 1 k.k., co uniemożliwia jego pozostanie w służbie. Jednocześnie, na podstawie art. 108 § 1 K.p.a. decyzji tej został nadany rygor natychmiastowej wykonalności.

W odwołaniu od ww. rozkazu personalnego skarżący podniósł, że w ramach postępowania administracyjnego, ani też w prowadzonym równolegle postępowaniu karnym nie złożył wyjaśnień, a jedynie oświadczenie, że nie przyznaje się do winy. Tym samym wyjaśnienia, których nie ma nie mogły być podstawą ustalenia stanu faktycznego. W toku postępowania administracyjnego zakończonego wydaniem zaskarżonego rozkazu nie przeprowadzono w istocie żadnego dowodu, bo za dowód w sprawie nie mogą być uznane - w jego ocenie - kserokopie dokumentów z innego postępowania. Pełne rozpoznanie i rozstrzygnięcie sprawy jest uwarunkowane przeprowadzeniem postępowania dowodowego przez organ orzekający w sprawie. Rozpoznawanie i rozstrzyganie sprawy na podstawie materiału dowodowego przeprowadzonego w innej sprawie - a taką jest sprawa karna - pozbawia pełnej możliwości wszechstronnej oceny materiału dowodowego. Stronie przysługuje również prawo do udziału w czynnościach dowodowych. Zdaniem skarżącego, postępowanie dowodowe przeprowadzone w sprawie nie może być uznane za spełniające zasady obiektywizmu i bezstronności oraz zapewnienia udziału strony w czynnościach postępowania dowodowego. Tym bardziej brak jest jakichkolwiek podstaw dla ustalenia, że popełnienie przestępstwa jest oczywiste. Wobec braku w materiale sprawy podstaw wskazujących na istnienie przesłanek z art. 41 ust. 2 pkt 8 ustawy o Policji, wydanie rozkazu w przedmiocie zwolnienia ze służby było niedopuszczalne. W ocenie skarżącego, w sprawie nie zachodzą również przesłanki do nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne