Wyrok NSA z dnia 20 października 2016 r., sygn. II OSK 56/15
Konsekwentnie jeżeli sąd administracyjny stwierdzi naruszenie przepisów prawa w zaskarżonej uchwale, stwierdza jej nieważność, natomiast w przypadku stwierdzenia naruszenia prawa tylko w części regulacji przyjętej w zaskarżonej uchwale, obowiązany jest ograniczyć zastosowanie sankcji nieważności tylko tej części, chyba że z punktu widzenia całości regulacji przyjętej w uchwale pozbawiałoby to możliwości jej stosowania z uwagi na jej powiązanie.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędziowie Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędzia del. WSA Paweł Groński Protokolant starszy inspektor sądowy Elżbieta Maik po rozpoznaniu w dniu 20 października 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Miasta R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 29 września 2014 r. sygn. akt II SA/Gl 476/14 w sprawie ze skargi Prokuratora Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim na uchwałę Rady Miasta R. z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy 1. uchyla zaskarżony wyrok, 2. stwierdza nieważność § 8 załącznika do Uchwały Rady Miasta R. z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...], 3. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego na rzecz Miasta R.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 21 lipca 2014 r. sygn. akt II SA/Gl 476/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, po rozpoznaniu skargi Prokuratora Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim, stwierdził nieważność w całości uchwały Rady Miasta R. z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy.
W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że [...] grudnia 2012 r. Rada Miasta R. podjęła uchwałę w sprawie przyjęcia regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie Miasta R., stanowiącego załącznik do uchwały. Podstawę prawną uchwały stanowiły przepisy art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 40 ust. 1 i art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., nr 142, poz. 1591 z późn. zm., dalej: u.s.g.) oraz art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2012 r., poz. 391, dalej u.c.p.), a także art. 2 ust. 1 i art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2011 r., nr 197, poz. 1172). W § 8 ust. 1 załącznika do uchwały, postanowiono, że nieruchomości zajęte pod budynki w zabudowie wielomieszkaniowej, budynki przeznaczone na potrzeby oświaty, kultury, opieki zdrowotnej, społecznej lub socjalnej, gastronomii, handlu środkami spożywczymi, a w szczególności miejsca gromadzenia odpadów komunalnych, korytarze piwniczne, węzły ciepłownicze, studzienki przyłączy kanalizacyjnych, są obszarami podlegającymi obowiązkowej deratyzacji. Właściciele tych nieruchomości zobowiązani zostali do przeprowadzania deratyzacji w wyznaczonym przez Burmistrza Miasta R. terminie, lecz nie rzadziej niż raz na rok. Natomiast w § 8 ust. 2 załącznika postanowiono, że w przypadku wystąpienia populacji gryzoni, stwarzającej zagrożenie sanitarne, Burmistrz Miasta R. określi, w uzgodnieniu z Państwowym Powiatowym Inspektorem Sanitarnym w Wodzisławiu Śląskim, obszary podlegające dodatkowej obowiązkowej deratyzacji oraz termin jej przeprowadzenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
