07.07.2016 Obrót gospodarczy

Wyrok NSA z dnia 7 lipca 2016 r., sygn. I OSK 3389/15

Rażącym naruszeniem prawa jest naruszenie ciężkie, które nosi cechy oczywistej i wyraźnej sprzeczności z obowiązującym prawem, niepozwalające na zaakceptowanie w demokratycznym państwie prawa i wywołujące dotkliwe skutki społeczne lub indywidualne.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska, Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.), Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka, Protokolant starszy inspektor sądowy Joanna Drapczyńska, po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 6 października 2015 r. sygn. akt II SAB/Łd 141/15 w sprawie ze skargi M. W. na przewlekłe postępowanie Prezydenta Miasta Łodzi w przedmiocie przekształcenia udziałów we współużytkowaniu wieczystym gruntów na udziały we współwłasności gruntów oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 6 października 2015 r., sygn. akt II SAB/Łd 141/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, uwzględnił skargę M. W. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta Miasta Łódź w opisanym w sentencji przedmiocie i umorzył postępowanie w zakresie zobowiązania organu do wydania aktu, stwierdził że przewlekłe prowadzenie postępowania miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa, wymierzył temu organowi grzywnę w kwocie 1000 zł oraz orzekł o kosztach postępowania.

Jak podał Sąd I instancji w jego uzasadnieniu, w dniu 29 lipca 2015 r. wpłynęła skarga M. W. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Prezydenta Miasta Łódź w sprawie przekształcenia udziałów we współużytkowaniu wieczystym gruntu położonego w Łodzi ul. [...], działka nr [...], w odpowiadające im udziały we współwłasności tego gruntu. Strona skarżąca zarzuciła naruszenie art. 35 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) - dalej: K.p.a., w związku z art. 12 § 1 K.p.a. poprzez prowadzenie postępowania w sposób nieefektywny, wykonywanie czynności w dużym odstępie czasu, czynności zbędnych, przy jednoczesnym niepodejmowaniu czynności koniecznych dla zakończenia sprawy oraz brak zapewnienia stronom udziału w postępowaniu, podczas gdy organ zobowiązany był załatwić sprawę bez zbędnej zwłoki, jak również powinien był prowadzić postępowanie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do załatwienia sprawy będącej przedmiotem postępowania. Wskazując na powyższe skarżący wniósł o stwierdzenie, że przedmiotowe postępowanie prowadzone jest w sposób przewlekły nadto, iż miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa oraz wymierzenie organowi grzywny w kwocie 1000 zł i zasądzenie kosztów postępowania sądowego. Wyjaśnił, iż to postępowanie organ prowadzi od 2011 roku, a dotyczy ono przekształcenia współużytkowania wieczystego związanego z własnością lokali mieszkalnych (skarżący jest współwłaścicielem lokalu nr [...]) w budynku na nieruchomości objętej postępowaniem, na podstawie ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. W jego toku organ pismem z dnia 9 stycznia 2015 r. poinformował strony, że należy zwrócić się do właścicieli/współwłaścicieli 31 lokali mieszkalnych z zapytaniem, czy przystępują do postępowania, czy też wnoszą sprzeciw. W nieruchomości znajduje się 90 lokali mieszkalnych, co zdaniem strony każe przypuszczać, iż już w dniu wystosowania przedmiotowego pisma ponad połowa użytkowników wystąpiła z żądaniem przekształcenia, wskazując na spełnienie przesłanki z art. 2 ust. 2 cytowanej ustawy przekształceniowej, otwierającej możliwość wydania decyzji. Organ nie poinformował skarżącego, jakoby ktoś złożył sprzeciw wobec wniosku o przekształcenie, co stanowiłoby przeszkodę do prowadzenia postępowania. Oznacza to, iż organ nie wydał decyzji o przekształceniu mimo spełnienia przesłanek ustawowych. Skarżący przypuszcza, iż z powodu nieuregulowanych spraw własnościowych spowodowanych głównie sprawami spadkowymi, których przedmiotem są także lokale w przedmiotowej nieruchomości organ stoi na stanowisku, iż w tym stanie faktycznym wydanie decyzji o przekształceniu jest niemożliwe. Przywołując stanowisko sądów administracyjnych, które także wskazuje na możliwość wydania decyzji o przekształceniu, jeżeli zgodę na to wyraziła większość współużytkowników wieczystych skarżący podkreślił, iż przez blisko cztery lata organ miał możliwość wydania decyzji o przekształceniu. Skarżący nadto podał, iż organ prowadzi postępowanie z udziałem podmiotów, które nie mają przymiotu strony - wspólnota mieszkaniowa, zarząd wspólnoty mieszkaniowej, administrator wspólnoty mieszkaniowej. Zgodnie zaś z przepisami ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, stronami są współużytkownicy wieczyści. Organ żąda również dokonywania czynności m.in. załączania dodatkowych dokumentów, które są prawnie i faktycznie irrelewantne. Nadto przedłużanie przez organ terminu zakończenia postępowania na podstawie art. 36 K.p.a. było niezasadne, wobec braku szczególnych okoliczności to uzasadniających.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne