Wyrok NSA z dnia 11 lutego 2016 r., sygn. I OSK 2894/14
Ostatni stan rzeczy zachodzi zaś, jeżeli nie ulega wątpliwości, że po usunięciu błędów zawartych w uzasadnieniu, rozstrzygnięcie nie uległoby zmianie.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędziowie: Sędzia NSA Wiesław Morys Sędzia del. NSA Leszek Kiermaszek (spr.) Protokolant asystent sędziego Dominika Sasin-Knothe po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Głównego Policji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 lipca 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 184/14 w sprawie ze skargi T.Z. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do wzrostu uposażenia zasadniczego z tytułu wysługi lat za okres pracy w gospodarstwie rolnym oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 10 lipca 2014 r., sygn. akt II SA/Wa 184/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę T.Z. i uchylił rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] listopada 2013 r., nr [...] wraz z poprzedzającym go rozkazem personalnym z dnia [...] sierpnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do wzrostu uposażenia zasadniczego z tytułu wysługi lat za okres pracy w gospodarstwie rolnym.
Wyrok ten został wydany w następujących okolicznościach stanu faktycznego i prawnego sprawy.
Raportem z dnia 3 czerwca 2013 r. T.Z. (określany dalej jako skarżący) zwrócił się do Komendanta Głównego Policji o przyznanie prawa do wzrostu uposażenia z tytułu wysługi lat poprzez zaliczenie pracy w gospodarstwie rolnym rodziców w okresie od dnia 11 listopada 1986 r. do dnia 30 września 1990 r. do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego. Przedłożył stosowną dokumentację, w szczególności zaświadczenia w sprawie własności gospodarstwa rolnego, miejsca zameldowania oraz braku dokumentów potwierdzających wspomnianą pracę, a także własne oświadczenie i zeznania świadków, w świetle których wykonywał on tę pracę we wskazanym we wniosku czasie. Świadkami tymi byli H.W., teść skarżącego, oraz Z.P., osoba dla niego obca. Organ, uznając te materiały za niewystarczające, zwrócił się do skarżącego o złożenie dodatkowych wyjaśnień.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
