Postanowienie NSA z dnia 26 lipca 2016 r., sygn. I GZ 460/16
Koszty sądowe
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący : sędzia NSA Ludmiła Jajkiewicz po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia "M." Sp. z o.o. P. Ś. w C. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 31 maja 2016 r., sygn. akt III SA/Gd 481/16 w zakresie oddalenia wniosku o zwrot wpisu sądowego w sprawie ze skargi "M." Sp. z o.o. P. Ś. w C. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w G. z dnia [...] r. nr [...]; [...] w przedmiocie cła antydumpingowego oraz określenia kwoty podatku od towarów i usług postanawia: oddalić zażalenie
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. postanowieniem z dnia 31 maja 2016 r. sygn. akt III SA/Gd 481/16 umorzył postępowanie w sprawie ze skargi "M." Sp. z o.o. P. Ś. w C. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w G. z dnia [...] r., jak również postanowił o oddaleniu wniosku o zwrot wpisu sądowego.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Sąd wskazał, iż na podstawie 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz.U. z 2016 r., poz. 718) umorzył postępowanie w sprawie, wobec cofnięcia skargi przez skarżącą. Wskazał także, iż nie zachodziły przesłanki dotyczące niedopuszczalności jej cofnięcia.
Odnosząc się do kwestii oddalenia wniosku o zwrot wpisu sądowego, wskazał, iż art. 232 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz.U. z 2016 r., poz. 718) w nowym brzmieniu, (który zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 9 kwietnia o zmianie ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U z 2015 r., poz. 658, dalej: ustawa nowelizująca), stosuje się również do postępowań wszczętych przed dniem wejścia jej w życie, tj. 15 sierpnia 2015 r.) nie przewiduje możliwości zwrotu wpisu sądowego od pisma cofniętego, jeśli skarga rozpoznana była na rozprawie. W ocenie Sądu skoro pierwotnie niniejsza sprawa zarejestrowana pod sygn. III SA/Gd 811/13 była rozpoznana na rozprawie a następnie w wyniku uchylenia wyroku przez NSA, została skierowana do ponownego rozpoznania (pod nową sygn. III SA/Gd 481/16), to nie niweczy to czynności dokonanych poprzednio przez sąd I instancji lecz jedynie pozbawia wydane orzeczenie skutków prawnych. Zatem w ocenie Sądu sprawa niniejsza była rozpoznawana na rozprawie, co powoduje niedopuszczalność zwrotu wpisu.
Zażalenie na orzeczenie w zakresie oddalenia wniosku o zwrot wpisu złożyła skarżąca, zarzucając:
Na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a. w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a. naruszenie:
art. 232 § 1 pkt p.p.s.a. w zw. z art. 2 zd. 1 i art.1 pkt 62 ustawy nowelizującej, a związku z art. 2 i art. 32 ust. 1 Konstytucji RP poprzez wadliwe przyjęcie, że:
skarżącej, która wniosła skargę przed wejściem w życie nowelizującej nie przysługuje zwrot wpisu sądowego uiszczonego od tej skargi w przypadku, gdy jej cofnięcie nastąpiło po dniu 15 sierpnia 2015 r.;
zwrot "cofniętego do dnia rozpoczęcia rozprawy" należy odnieść do pierwszej rozprawy w sprawie, nawet jeżeli w wyniku skargi kasacyjnej organu Naczelny Sąd Administracyjny uchylił pierwszy wyrok Sąd I instancji (korzystny dla skarżącego) i przekazał mu sprawę do ponownego rozpoznania;
a tym samym:
dokonanie wykładni art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a. w zw. z art. 2 zd. 1 i art. 1 pkt 62 ustawy nowelizującej, która pozostaje w sprzeczności z bezwzględnym zakazem działania prawa wstecz (w sytuacji pogorszenia sytuacji adresatów normy prawnej) oraz zasadną ochrony praw nabytych oraz zasadą równości, a prowadzącej do pozbawienia skarżącego całkowicie ukształtowanej ekspektatywy prawa do zwrotu całego wpisu sądowego od skutecznie cofniętej skargi (bez względu na etap postępowania sądowego) i to z powodu okoliczności nieodnoszących się do skarżącej i jego działań, lecz aktywności innych stron procesu (organu, którego działania jest przedmiotem skargi) oraz terminu rozpatrzenia sprawy przez Sąd administracyjny II i w konsekwencji - ponownie I instancji;
Mając powyższe na uwadze wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia przez Naczelny Sąd Administracyjny i zarządzanie zwrotu stronie skarżącej ze środków budżetowych WSA w G. całego uiszczonego wpisu sądowego od skargi, tj. w kwoty [...] zł.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią znowelizowanego art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a (art. 1 pkt 62 ustawy nowelizującej) Sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego lub cofniętego do dnia rozpoczęcia rozprawy. W myśl art. 2 ustawy nowelizującej przepis ten stosuje się również do postępowań wszczętych przed dniem wejścia w życie noweli, tj. 15 sierpnia 2015 r.
W stanie sprawy postępowanie sądowoadministracyjne zostało wszczęte skargą z dnia [...] r., a więc przed wejściem w życie ustawy nowelizującej i zakończone przez wydanie postanowienia umarzającego postępowanie w sprawie na skutek cofnięcia skargi (pismo z dnia [...] r.), a więc już w nowym stanie prawnym.
Z akt sprawy wynika również, że sprawa po raz pierwszy została rozpoznana (sygn. akt III SA/Gd 811/13) przez Sąd I instancji na rozprawie w dniu [...]r., na której został wydany wyrok, który na skutek rozpoznania przez Naczelny Sąd Administracyjny skargi kasacyjnej został uchylony, a sprawa wróciła do Sądu I instancji do ponownego rozpoznania.
Powstała więc wątpliwość, co do tego, czy w tej sytuacji, w przypadku cofnięcia skargi przed rozpoczęciem rozprawy w ponownym postępowaniu przed Sądem I instancji, skarżącej przysługuje z urzędu zwrot wpisu.
Zdaniem Sądu I instancji w takim przypadku nie ma zastosowania art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a., a co za tym idzie brak jest podstaw do zwrotu skarżącej wpisu, z czym należy się zgodzić.
Z treści tego przepisu wynika, że ostatnią nowelizacją ustawodawca doprecyzował moment, do którego cofnięcie skargi powoduje zwrot z urzędu wpisu, tj. do "rozpoczęcia rozprawy". Przez co, jak wynika z art. 106 § 1 p.p.s.a., należy rozumieć wywołania sprawy.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego jej rozpoznania nie pozbawiło charakteru czynności podjętych przez ten Sąd, w czasie gdy rozpoznawał skargę po raz pierwszy. Zatem na obecnym etapie postępowania brak jest podstaw do stosowania art. 232 § 1 pkt 1 p.p.s.a. (postanowienie NSA z 31 maja 2016 r., FZ 224/16 z 17 maja 2006r., I OZ 657/06 - publ. w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych). Fakt nadania sprawie nowej sygnatury (III SA/Gd 481/16) nie zmienia okoliczności, iż przedmiotem rozpoznania pozostawała nadal ta sama sprawa podatkowa, co uprzednio rozpoznawana pod sygn. akt III SA/Gd 811/13, wszczęta jedną skargą, dla zakończenia której wymagane było wydanie przez Sąd I instancji stosownego orzeczenia, albo wyroku (v. art. 132 i art. 171 p.p.s.a., albo postanowienia (np. art. 161 § 1 pkt 1 p.p.s.a.). Dopiero bowiem zakończenie sprawy w sposób przewidziany ustawą kończyło postępowanie sądowoadministracyjne. Do tego czasu sprawa jest w toku i podlega rozpoznaniu według procedur dla niej właściwych.
Odnosząc się natomiast do argumentacji odwołującej się do art. 2 i art. 32 ust. 1 Konstytucji RP i zasad w nich wyrażonych należy zauważyć, że w prawie krajowym nie ma powszechnie przyjętej reguły intertemporalnej, czyli takiej, która reguluje kwestię oceny tych zachowań, zdarzeń czy stosunków prawnych, które zaszły w czasie obowiązywania starej normy, ale one same lub ich skutki trwają nadal w czasie obowiązywania nowej normy. Zasady techniki prawodawczej (rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej"; j.t. Dz.U. z 2016 poz. 283) nakazują jedynie uregulowanie w przepisach przejściowych wpływ nowej ustawy na stosunki powstałe pod działaniem ustawy dotychczasowej, w każdej sytuacji, gdy ustawa reguluje sprawy, które wcześniej były już w jakikolwiek sposób i w jakimkolwiek zakresie uregulowane prawnie (§ 30 ust. 1 i § 14 ust. 2). Tego rodzaju przepisy mają bowiem umożliwić "płynne" przejście z dotychczasowego stanu prawnego na nowy stan prawny, a co za tym idzie ich wprowadzenie nie powinno być postrzegane jako naruszenie wskazanych przez stronę zasad konstytucyjnych. Zwłaszcza, że zasada wyrażona w art. 32 Konstytucji RP, nakazująca jednakowe traktowanie podmiotów i sytuacji podobnych (identycznych), nie ma charakteru bezwzględnego i w określonych przypadkach pozwala na zróżnicowanie sytuacji prawnej podmiotów podobnych.
W realiach sprawy, jak wcześniej zostało wskazane ustawodawca w art. 2 ustawy nowelizującej z dnia 9 kwietnia 2015 r. uregulował w jakim zakresie wprowadzone zmiany mają zastosowanie do spraw wszczętych i nie zakończonych pod rządami dotychczasowych przepisów, a tym samym wywiązał się z ciążącego na nim obowiązku.
Podsumowując, za niezasadne należało uznać zarzuty podniesione w zażaleniu.
Z powyższych względów Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a.
Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl/
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
