Wyrok NSA z dnia 18 października 2016 r., sygn. II GSK 702/15
Egzekucyjne postępowanie
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Stukan-Pytlowany Sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) Sędzia del. WSA Pamela Kuraś-Dębecka Protokolant Małgorzata Ciach po rozpoznaniu w dniu 18 października 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej E. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w K. z dnia 18 listopada 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 1414/14 w sprawie ze skargi E. D. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w K. wyrokiem z dnia 18 listopada 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 1414/14 oddalił skargę E. D. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym. Sąd pierwszej instancji orzekł w oparciu o następujące ustalenia faktyczne Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2014r. [...] Prezydent Miasta K. uznał wniesione przez E. D. zarzuty w sprawie toczącego się postępowania egzekucyjnego na podstawie tytułów wykonawczych z dnia [...] maja 2013 r. Nr [...] za nieuzasadnione.
W uzasadnieniu postanowienia wskazano, iż na podstawie powyższych tytułów wykonawczych organ egzekucyjny podjął czynności egzekucyjne zmierzające do wyegzekwowania zaległości z tytułu nieuiszczonych opłat za parkowanie pojazdu samochodowego na drodze publicznej w strefie płatnego parkowania. O prowadzonej egzekucji administracyjnej E. D. została poinformowana zawiadomieniem o zajęciu prawa majątkowego stanowiącego wynagrodzenie u dłużnika zajętej wierzytelności będącego pracodawcą z dnia 12 listopada 2013 r., które zostało skutecznie doręczone w dniu 28 listopada 2013 r. Wraz z powyższym zawiadomieniem zobowiązana otrzymała odpis tytułów wykonawczych. W dniu 4 grudnia 2013 r. złożono zarzuty, których podstawą było nieistnienie obowiązku, niedopuszczalność egzekucji administracyjnej oraz prowadzenie egzekucji przez niewłaściwy organ egzekucyjny. Odnośnie zarzutu nieistnienia egzekwowanego obowiązku organ wskazał na właściwe przepisy ustawy o drogach publicznych (art. 13 ust. 1 pkt 1, art. 13f ust. 1, uchwały Nr XXXII/268/03 Rady Miasta Krakowa z dnia 26 listopada 2003 r. (w zakresie zdarzeń do 3 sierpnia 2011 r.) oraz uchwały Nr XXI/229/11 Rady Miasta Krakowa z dnia 6 lipca 2011 r. (w zakresie zdarzeń od 4 sierpnia 2011r.). Organ egzekucyjny uznał, powołując się na orzecznictwo sądów administracyjnych, iż wierzycielowi przysługuje domniemanie, że z drogi bez uiszczenia opłaty korzystał ówczesny właściciel samochodu, tj. zgodnie z danymi pozyskanymi z CEPiK - E. D., chyba że udowodni, że pojazd użyczył innej osobie. Ponadto bezsporny jest fakt, że obowiązek uiszczenia opłat dodatkowych po stronie zobowiązanej - jako ówczesnej właścicielki pojazdu -powstał. Pojazd samochodowy o nr rej. [...] we wskazanym w tytułach wykonawczych nr [...] oraz nr [...] okresie zajmował bowiem w obszarze strefy płatnego parkowania w K. miejsce objęte obowiązkiem wniesienia opłaty za postój, jednakże nie uiszczono wymaganej opłaty przez korzystającego z drogi publicznej. Za szybą pojazdu w czasie przeprowadzania czynności kontrolnych brak było za każdym razem ważnego dowodu wniesienia opłaty za postój, co potwierdza wykonana przez kontrolerów dokumentacja (tj. kopie zawiadomień oraz dokumentacja zdjęciowa), stanowiąca jednocześnie dla wierzyciela podstawę wystawienia względem zobowiązanego upomnienia. Odnosząc się natomiast do zarzutu prowadzenia egzekucji przez niewłaściwy organ egzekucyjny (art. 33 § 1 pkt 9 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji) podkreślono, że opłatę za parkowanie w strefie płatnego parkowania i opłatę dodatkową za nieuiszczenie takiej opłaty pobiera zarząd drogi, a w przypadku jego braku - zarządca drogi (art. 13b ust. 7 i art. 13f ust. 3 ustawy o drogach publicznych), którym w przypadku dróg publicznych położonych w granicach miasta na prawach powiatu, z wyjątkiem autostrad i dróg ekspresowych, jest prezydent miasta (art. 19 ust. 5 ustawy o drogach publicznych). Stąd bezpośrednio wynika właściwość Prezydenta Miasta Krakowa do pobierania opłat za postój, w tym opłat dodatkowych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
