Wyrok NSA z dnia 9 grudnia 2016 r., sygn. II FSK 2992/16
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogdan Lubiński (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia del. WSA Bogusław Woźniak, Protokolant Anna Błażejczyk, po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "N." sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 24 września 2013 r. sygn. akt I SA/Wr 729/13 w sprawie ze skargi "N." sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we Wrocławiu z dnia 25 marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie podatku od gier za sierpień 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "N." sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Celnej we Wrocławiu kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 24 września 2013 r., sygn. akt I SA/Wr 729/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę N. sp. z o.o. w W. (zwanej dalej "Skarżącą", "Spółką", "Stroną") na decyzję Dyrektora Izby Celnej we Wrocławiu z dnia 25 marca 2013 r. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej określającej zobowiązanie w podatku od gier za sierpień 2010 r.
Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że Naczelnik Urzędu Celnego w W. decyzją z dnia 24 listopada 2010 r. określił Stronie zobowiązanie podatkowe w podatku od gier za sierpień 2010 r. w kwocie 160.000 zł, z tytułu urządzania gier na automatach o niskich wygranych.
Decyzją z dnia 7 lutego 2011 r., Dyrektor Izby Celnej we Wrocławiu nie uwzględnił odwołania i utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego. Decyzja ta stała się decyzją ostateczną.
Wnioskiem z dnia 26 października 2012 r. Spółka zwróciła się do Dyrektora Izby Celnej we Wrocławiu o wznowienie postępowania w sprawie rozstrzygniętej decyzją ostateczną. W uzasadnieniu powołała się na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawach połączonych C-213/11, C-214/11 i C-217/11 (Fortuna i inni), który, w jej ocenie, ma wpływ na treść wydanej decyzji, a przez to stanowi, na mocy art. 240 § 1 pkt. 11 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm. - zwanej dalej "O.p."), podstawę do wznowienia ww. postępowania. Zdaniem Strony, powołując się na powyższy wyrok, należy przyjąć, że art. 139 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2009, nr 201, poz. 1540 - zwanej dalej "u.g.h.") stanowi "przepis techniczny" w rozumieniu dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. U. UE. 1. 98.204.37 ze zm. - zwanej dalej "dyrektywą 98/34/WE"), gdyż ustanawia on warunki determinujące sprzedaż produktu w sposób istotny.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
