Wyrok NSA z dnia 18 listopada 2016 r., sygn. II FSK 2779/14
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia NSA Beata Cieloch (sprawozdawca), Sędzia NSA del. Jan Grzęda, Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej I. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 kwietnia 2014 r. sygn. akt III SA/Wa 3244/13 w sprawie ze skargi I. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 października 2012 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2005 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od I. L. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
I.1. Wyrokiem z dnia 24 kwietnia 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 3244/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę I. L. (dalej Skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 października 2012 r., w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności członka zarządu za zaległości podatkowe spółki z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2005 r.
I.2. W uzasadnieniu ww. orzeczenia Sąd pierwszej instancji wskazał, że Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w R. wydał w dniu 29 grudnia 2011 r. decyzję, w której orzekł o solidarnej odpowiedzialności podatkowej Skarżącego wraz pozostałym członkiem zarządu - J. K. i PPH "K." sp. z o.o. za zaległość podatkową Spółki w podatku dochodowym od osób prawnych za 2005 r. Wymieniona zaległość podatkowa powstała w wyniku nieuregulowania przez Spółkę PPH "K." (dalej jako "Spółka") zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2005 r. w wysokości 150.779 zł określonego tej Spółce decyzją Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia 14 października 2011 r. W wyniku rozpatrzenia odwołania, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wydał decyzję z dnia 1 czerwca 2012 r., którą utrzymał w mocy decyzję organu podatkowego pierwszej instancji. Na powyższe rozstrzygnięcie organu odwoławczego została złożona przez Skarżącego skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem z dnia 13 marca 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 2496/12 uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 czerwca 2012 r. W uzasadnieniu ww. wyroku Sąd wskazał, iż organy podatkowe nie wykazały, iż w okresie objętym odpowiedzialnością podatkową Skarżącego Spółka posiadała zobowiązania, których nie regulowała. Ponadto, w sytuacji, w której Skarżący przedstawił dokumenty sporządzone przez biegłego, a wykazujące, że sytuacja finansowa spółki jest zupełnie inna od tej, którą ustalił organ, to stosownie do treści art. 187 § 3 i art. 188 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012r. poz. 749 z późn. zm., zwanej dalej: "O.p.") organ podatkowy miał obowiązek odnieść się do przedstawionej argumentacji. Następnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie mając na uwadze wytyczne zawarte w powołanym powyżej wyroku Sądu, utrzymał w mocy zaskarżoną odwołaniem Skarżącego decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w R. z dnia 29 grudnia 2011 r. Organ odwoławczy dokonując analizy przesłanek wszczęcia postępowania w sprawie odpowiedzialności Skarżącego za zaległości podatkowe Spółki powołał się na treść przepisów art. 107 § 1 i § 2, art. 108 § 2 pkt 2 lit. a) oraz art. 116 § 1 i § 2 O.p. Organ wskazał, że w niniejszej sprawie spełniony został warunek, o którym mowa w art. 108 § 2 pkt 2 lit. a) O.p., bowiem przed wszczęciem postępowania w sprawie odpowiedzialności członka zarządu jako osoby trzeciej została w dniu 14 października 2010 r. wydana decyzja Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. określająca zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2005 r., która została doręczona Spółce w dniu 10 listopada 2010 r. W związku z nieuregulowaniem przez Spółkę zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2005 r. określonego ww. decyzją, powstała zaległość w podatku dochodowym od osób prawnych za 2005 r., za którą orzeczono odpowiedzialność Skarżącego jako członka zarządu Spółki. Organ zauważył, że w aktach sprawy znajduje się odpis z Krajowego Rejestru Sądowego z dnia 4 listopada 2011 r., z którego zapisów wynika że Skarżący pełnił funkcję prezesa zarządu Spółki w okresie od dnia 29 października 2002 r. do dnia 21 stycznia 2010 r. Również dokumenty finansowe Spółki za sporny okres opatrzone są podpisem Skarżącego jako członka zarządu. Następnie organ odwoławczy wskazał na bezskuteczność egzekucji prowadzonej wobec Spółki jako kolejną przesłankę warunkującą zaistnienie odpowiedzialności Skarżącego jako członka zarządu za zobowiązania podatkowe tej Spółki. Uznano, że organ pierwszej instancji zasadnie przyjął, iż na dzień wydania zaskarżonej decyzji egzekucja z majątku Spółki była bezskuteczna, gdyż w jej następstwie nie doszło do uzyskania należności Skarbu Państwa. Wedle relacji organu odwoławczego, poza zaległościami z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2005 r., wskazana Spółka posiada również zaległości z tytułu tego samego podatku za 2004 r. Organ odwoławczy wskazał, że w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego wobec Spółki ustalono, iż brak jest majątku Spółki, z którego egzekucja byłaby możliwa, zaś próby ustalenia składników majątkowych w postaci nieruchomości oraz pojazdów okazały się nieskuteczne. Spółka nie prowadzi także żadnej działalności pod adresem będącym jej siedzibą. Organ dokonał również analizy przesłanek egzoneracyjnych wymienionych w art. 116 § 1 pkt 1 lit. a i b oraz pkt 2 O.p., warunkujących możliwość uwolnienia się Skarżącego od odpowiedzialności podatkowej za zaległości podatkowe Spółki. Organ wskazał, że w sprawie nie zaistniała okoliczność wyłączająca odpowiedzialność Skarżącego, bowiem z akt sprawy wynika, że wniosek o ogłoszenie upadłości nie został złożony. Dokonując następnie oceny kondycji finansowej Spółki pod kątem zaistnienia przesłanek upadłościowych, organ odwoławczy dokonał zgodnie z zaleceniami Sądu zawartymi w wyroku z dnia 13 marca 2013 r., sygn. akt III SA/WA 2496/12, oceny danych zawartych w opinii biegłego rewidenta M. M. sporządzonej na okoliczność sytuacji finansowej Spółki w latach 2003 - 2007, która została złożona przez Skarżącego jako uzupełnienie jego odwołania. Organ odwoławczy zauważył w tym zakresie m.in., że w przedmiotowej opinii przy wyliczaniu wskaźników płynności finansowej ww. Spółki nie były wzięte pod uwagę kwoty zaległości podatkowych wynikających z zaniżenia zobowiązań w podatku dochodowym od osób prawnych za 2004 r. i 2005 r. określonych decyzjami wymiarowymi organu kontroli skarbowej. Zdaniem organu odwoławczego, analizując całościowo opinię biegłego rewidenta dokonaną na podstawie bilansów spółki za lata 2003-2005, nieuwzględniającą kwot zaległości Spółki w podatku dochodowym od osób prawnych za 2004r. i 2005r., wskazać należy, iż z opinii tej wynikają wnioski ogólnie korzystne dla Spółki - brak zagrożenia kontynuacji działalności w perspektywie najbliższych lat. W opinii tej zastosowano wiele różnych narzędzi finansowych badających kondycję finansową i rentowność Spółki. Jednakże uwzględnienie wskazanych zaległości podatkowych we wszelkich wyliczeniach dokonanych w opinii biegłego rewidenta bez wątpienia wpłynęłoby na zmianę danych wynikających z tej opinii, co zmieniłoby obraz płynności finansowej Spółki na niekorzystny i poddaje w wątpliwość jej realne możliwości regulowania zobowiązań. Ponadto, nie bez znaczenia zdaniem organu odwoławczego pozostawała okoliczność, iż Spółka posiadała nieuregulowane zobowiązania wobec wierzycieli cywilnych, o czym świadczy zbieg egzekucji sądowej i administracyjnej do rachunku bankowego Spółki. Reasumując organ odwoławczy stwierdził, że po ponownym przeanalizowaniu sytuacji finansowej Spółki uznać należało, iż jej sytuacja finansowa uzasadniała wystąpienie z wnioskiem o ogłoszenie upadłości w terminie 14 dni od dnia sporządzenia jej bilansu za 2004 r., w tym bowiem czasie zaistniała przesłanka do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości określona w art. 10 w związku z art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2003r., Nr 60, poz. 535 z późn. zm.), gdyż już wtedy była możliwość podsumowania wyników działalności Spółki za ostatnie lata i stwierdzenia złej kondycji finansów.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
