Wyrok NSA z dnia 10 listopada 2016 r., sygn. II FSK 2389/14
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska- Nowacka, Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia del. NSA Anna Maria Świderska (sprawozdawca), Protokolant Anna Błażejczyk, po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 12 lutego 2014 r. sygn. akt I SA/Lu 1059/13 w sprawie ze skargi A. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 6 sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowych oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 12 lutego 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę A. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej Lublinie z 6 sierpnia 2013 roku odmawiającą umorzenia zaległości w podatku od osób fizycznych za 2006 rok.
Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym ustalonym w toku postępowania podatkowego i przyjętym przez sąd I instancji.
Zaskarżoną decyzją z 6 sierpnia 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Lublinie, po rozpatrzeniu odwołania A. S., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. z dnia 12 kwietnia 2013 r. odmawiającą umorzenia zaległości podatkowej w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w kwocie 3.838 zł wraz z odsetkami za zwłokę. W uzasadnieniu podzielił stanowisko organu I instancji, że w sprawie nie niezasadnym jest zastosowanie ulgi w postaci umorzenia zaległości podatkowej wnioskodawczyni. Wskazał, że instytucja umorzenia zaległości podatkowych stanowi odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania i równości podmiotów wobec prawa. W związku z tym zastosowanie tej instytucji zostało ograniczone do nadzwyczajnych i wyjątkowych sytuacji i w takim kontekście należy rozumieć "ważny interes podatnika" lub "interes publiczny" jako przesłanki umorzenia zaległości podatkowej. Decyzja o umorzeniu zaległości podatkowych ma charakter uznaniowy, co oznacza, że organ podatkowy nie ma obowiązku wydania dla strony pozytywnego rozstrzygnięcia nawet w sytuacji zaistnienia przesłanek warunkujących możliwość przyznania ulgi. Postępowanie przeprowadzone w sprawie wykazało, że obciążające skarżącą zaległości podatkowe są skutkiem nieuregulowania zobowiązań w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Organ wskazał przy tym, że niepowodzenia oraz trudności związane z prowadzeniem działalności gospodarczej są elementem ryzyka gospodarczego, dotyczącego każdego przedsiębiorcy, nie noszą cech wyjątkowości i nie mogą być utożsamiane z zaistnieniem przesłanki ważnego interesu podatnika. Skarżąca mimo wezwania nie dostarczyła żadnych dowodów potwierdzających istnienie obiektywnych przeszkód w zapłacie zaległości podatkowej. Z ustaleń organów wynika, że skarżąca mimo problemów z płynnością finansową kontynuowała działalność gospodarczą do 23 maja 2007 r., co oznacza, że zadecydowała o rozdysponowaniu uzyskanych dochodów w taki sposób, który pomijał należne zobowiązania podatkowe i konieczność respektowania powszechności opodatkowania. Skarżąca nie podjęła również żadnych działań w celu dobrowolnego uregulowania choćby części zaległości podatkowych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
