Wyrok NSA z dnia 14 lipca 2016 r., sygn. II FSK 2076/14
Art.139 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych ( Dz. U. z 2009r. Nr 201 poz. 1540 ze zm.), nie jest przepisem technicznym samodzielnie, jak również w powiązaniu z innymi przepisami tej ustawy (art. 129 ust. 1 i 3 oraz art. 135 ust. 1 i 2). Przepis ten wprowadzając opodatkowanie działalności w zakresie organizacji gier hazardowych na automatach o niskich wygranych ma charakter typowo fiskalny i stanowi wyraz autonomii państwa członkowskiego w sferze kształtowania polityki podatkowej w tym zakresie.
Teza urzędowa
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Andrzej Jagiełło, Sędzia NSA (del.) Teresa Porczyńska, Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. sp. z o.o. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 19 lutego 2014 r., sygn. akt I SA/Op 379/13 w sprawie ze skargi M. sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w O. z dnia 15 marca 2013 r., nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od gier za miesiąc listopad 2011 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z dnia 19 lutego 2014 r., sygn. akt I SA/Op 379/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę M. sp. z o.o. z siedzibą w K. (dalej: "spółka", "skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Opolu z dnia 15 marca 2013 r. w przedmiocie podatku od gier za listopad 2011 r.
2. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez sąd pierwszej instancji wynika, że wnioskiem z dnia 29 października 2012 r. spółka zwróciła się o stwierdzenie nadpłaty w podatku od gier za miesiące od sierpnia 2010 r. do września 2012 r. w łącznej wysokości 1 386 099 zł załączając do wniosku korekty deklaracji dla tego podatku w odniesieniu do poszczególnych miesięcy, w tym za listopad 2011 r. (zgodnie z korektą należny podatek za ten miesiąc wyniósł 34 630 zł). Swoje żądanie spółka uzasadniła twierdzeniem, że w procedurze uchwalania ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, Dz. U. z 2009 r., Nr 201, poz. 1540 ze zm., dalej: "u.g.h."), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2010 r., naruszono przepisy Dyrektywy nr 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. Urz. WE L 204 z dnia 21 lipca 1998r. ze zm., dalej: Dyrektywa nr 98/34/WE), a dokładnie jej art. 8 pkt 1, poprzez zaniechanie przedłożenia Komisji przepisów technicznych, jakimi w opinii strony jest wskazana ustawa. Podniesiono, że jej przepisy nie zostały notyfikowane zgodnie z procedurą wynikającą z Dyrektywy 98/34/WE, a zatem - z uwagi na brak tej notyfikacji oraz skutek wynikający z takiego zaniechania - przepisy te są nieskuteczne wobec spółki i na tę nieskuteczność spółka może się powoływać w każdym postępowaniu, tak administracyjnym jak i sądowym.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
