Wyrok NSA z dnia 16 września 2016 r., sygn. I FSK 395/15
Nie jest natomiast władny badać, czy sąd administracyjny pierwszej instancji nie naruszył innych przepisów niż wskazane w zarzutach skargi kasacyjnej. Sąd ten nie może również zastępować strony i precyzować czy też uzupełniać przytoczonych podstaw kasacyjnych.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Ryszard Pęk (spr.), Sędzia NSA Hieronim Sęk, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 16 września 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 5 listopada 2014 r. sygn. akt I SA/Lu 296/14 w sprawie ze skargi T. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 24 lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od T. C. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 600 (słownie: sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok sądu I instancji.
1. Zaskarżonym wyrokiem z 5 listopada 2014 r., sygn. akt: I SA/Lu 296/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę T. C. (dalej zwany w skrócie: "skarżącym") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z 24 lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie kwoty różnicy podatku od towarów i usług za lipiec 2010 r. do przeniesienia na następny miesiąc.
2. Przedstawiony przez sąd I instancji przebieg postępowania podatkowego.
2.1. Sąd I instancji, przedstawiając przebieg postępowania podatkowego wskazał, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania skarżącego prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą "P." w S. od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. z 23 października 2013 r. określającej za lipiec 2010 r. zobowiązanie w podatku od towarów i usług, utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Z uzasadnienia decyzji wynikało, że w wyniku analizy zgromadzonego w toku postępowania kontrolnego materiału dowodowego ustalono, że skarżący w rejestrach sprzedaży VAT oraz w kasie rejestrującej w 2010 r. nie ewidencjonował, ewidencjonował w kwotach zaniżonych, bądź ewidencjonował nieterminowo cześć obrotu i podatku należnego z tytułu sprzedaży materiałów budowlanych, których był producentem. Zaznaczono, że porównanie zapisów dokonanych w księgach podatkowych za lipiec 2010 r. i dokumentach sprzedaży z notatkami kierowcy i zeznaniami świadków - nabywców materiałów budowlanych potwierdzało, że nie zaewidencjonowano w rejestrze sprzedaży oraz w kasie rejestrującej transakcji dokonanych na rzecz określonych nabywców. Skutkiem powyższego było uznanie rejestrów sprzedaży za analizowany okres za nierzetelne w części dotyczącej zaniżenia obrotu i podatku należnego, i nie uznanie ich za dowód w tym zakresie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
