Wyrok NSA z dnia 26 października 2016 r., sygn. II FSK 2454/14
Wybór pracownika upoważnionego do załatwienia spraw w imieniu organu należy wyłącznie do organu i nie jest związany z żadnymi wymaganiami prawnymi w tym względzie.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Rypina (sprawozdawca), Sędzia NSA Beata Cieloch, Sędzia NSA (del.) Danuta Małysz, Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 26 października 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 marca 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 2496/13 w sprawie ze skargi P. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 lipca 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 26 marca 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. akt III SA/Wa 2496/13) oddalił skargę P. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dania 15 lipca 2013 r. w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowej.
W sprawie niniejszej Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 29 listopada 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 2981/10, uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 września 2010 r., utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 18 lutego 2010 r. odmawiającą umorzenia zaległości z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 1992 r. w kwocie 260.261,06 zł. Zdaniem Sądu organu podatkowe obu instancji naruszyły art. 67a § 1 pkt 3, art. 187 § 1 i art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), dalej: O.p.
Następnie zaskarżoną do Sądu decyzją z dnia 15 lipca 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej uchylił w całości decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia 12 grudnia 2012 r. i umorzył stronie część zaległości podatkowej z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 1992 r. w kwocie 15.200 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 84.594 zł obliczonymi na dzień 17 sierpnia 2009 r. oraz odmówił umorzenia pozostałej części zaległości podatkowej w kwocie 245.061.06 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 1.345.051 zł obliczonymi na dzień 17 sierpnia 2009 r. W decyzji Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, iż skarżący jest osobą chorą na stwardnienie rozsiane. Ponadto, jak wynika z zaświadczenia Ośrodka Pomocy Społecznej Dzielnicy R. z dnia 31 października 2012 r., w okresie od 1 stycznia 2008 r. do 31 października 2012 r. skarżący pobierał zasiłki celowe w postaci świadczeń pieniężnych na zakup posiłków lub żywności, na opłacenie energii elektrycznej, zakup opału, na pokrycie części lub całości kosztów leków i leczenia, zakup środków czystości oraz zasiłek okresowy z powodu niepełnosprawności na łączną kwotę 12.468,78 zł. Organ ustalił, iż skarżący otrzymuje wsparcie z Polskiego Towarzystwa Stwardnienia Rozsianego. Z oświadczenia o stanie majątkowym strony z dnia 21 sierpnia 2012 r. wynika, iż uzyskuje rentę w kwocie 580,65 zł, która wypłacana jest w pomniejszeniu z uwagi na prowadzoną egzekucję. We wspólnym gospodarstwie pozostaje niepracująca żona oraz 18-letni syn, uczeń technikum. Ponoszone wydatki to: gaz 45 zł, energia elektryczna 620 zł (za 2 miesiące), kanalizacja 20 zł, telefon 33 zł, wydatki na ochronę zdrowia 22,98 zł, wyżywienie około 400 zł, środki czystości, odzież 10 zł, nauka dzieci, dojazd 45 zł, wywóz nieczystości stałych 32 zł. Skarżący posiada kredyt odnawialny w kwocie 300 zł. Dyrektor Izby Skarbowej biorąc pod uwagę obecną sytuację życiową i rodzinną skarżącego oraz stwierdzone przez Sąd rzeczowe przesłanki ważnego interesu podatnika i interesu publicznego, uznał za uzasadnione udzielenie skarżącemu w części wnioskowanej ulgi w postaci umorzenia części zaległości podatkowej i odsetek za zwłokę od przedmiotowej zaległości podatkowej w łącznej kwocie 99.794 zł. Organ odwoławczy stwierdził, iż całkowite umorzenie zaległości podatkowych byłoby przedwczesne, gdyż skarżący uzyskuje stały, miesięczny dochód z tytułu renty, ponadto od dnia 15 maja 2013 r. do 30 września 2013 r. podjął zatrudnienie na umowę zlecenie z wynagrodzeniem miesięcznym 746 zł brutto, wobec tego istnieje możliwość podjęcia dodatkowej pracy przez podatnika. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał za nieuzasadniony zarzut, iż zaległość podatkowa uległa przedawnieniu z uwagi na zawiadomienie o zajęciu prawa majątkowego stanowiącego świadczenie rentowe w dniu 2 kwietnia 2010r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
