Wyrok NSA z dnia 14 czerwca 2016 r., sygn. II FSK 1023/15
Ratio legis art. 23 § 2 Ordynacji podatkowej jest takie, że co do zasady jest to rozwiązanie korzystniejsze dla podatnika, gdyż pozwala na określenie rzeczywistej podstawy opodatkowania, a nie przybliżonej, określonej w drodze oszacowania.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Dariusz Skupień, Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 14 października 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 932/14 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 28 maja 2014 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 28 maja 2014 r., nr [...], 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku na rzecz M. K. kwotę 6547 (słownie: sześć tysięcy pięćset czterdzieści siedem) złotych tytułem zwrotu połowy kosztów postępowania sądowego przed Sądem pierwszej instancji i odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Uzasadnienie
Uzasadnienia
Zaskarżonym wyrokiem z 14 października 2015 r., sygn. akt I SA/Gd 932/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę M.K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z 28 maja 2014 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r.
Sąd administracyjny pierwszej instancji przedstawił stan sprawy w sposób następujący:
Decyzją z 15 października 2012 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w G. określił Skarżącemu zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 rok w kwocie 1.562.483,00zł. Organ wskazał, że w 2006 roku Skarżący prowadził działalność gospodarczą pod firmą P.m.in. w zakresie transportu pasażerskiego oraz sprzedaż detalicznej pojazdów samochodowych oraz części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, a także konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych. W ocenie organu, przy opodatkowaniu dochodów Skarżącego uwzględnić należało zdarzenia gospodarcze, wchodzące w zakres działalności A. s.c. za 2006 rok, który to podmiot firmował jedynie działalność gospodarczą prowadzoną w rzeczywistości przez Skarżącego. W konsekwencji Dyrektor UKS uznał księgi rachunkowe P. za nierzetelne, gdyż dokonywane w nich zapisy nie dokumentowały zdarzeń gospodarczych w ich rzeczywistym kształcie. Na mocy art. 23 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012, poz. 749 ze zm., dalej: Ordynacja podatkowa) Dyrektor UKS odstąpił od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania, ponieważ dane wynikające z ksiąg podatkowych, uzupełnione dowodami uzyskanymi w toku postępowania pozwoliły na określenie podstawy opodatkowania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
