Wyrok NSA z dnia 24 czerwca 2015 r., sygn. I OSK 123/14
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska Sędziowie: Sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska (spr.) Sędzia del. NSA Jolanta Sikorska Protokolant starszy asystent sędziego Joanna Ukalska po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Głównego Policji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 października 2013 r. sygn. akt II SA/Wa 1285/13 w sprawie ze skargi S.Ł. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności rozkazu personalnego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz S. Ł. kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 2 października 2013 r., sygn. akt II SA/Wa 1285/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi S. Ł. uchylił decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] oraz utrzymany nią w mocy rozkaz personalny nr [...] z dnia [...] lutego 2013 r. Komendanta Stołecznego Policji w przedmiocie stwierdzenia z urzędu nieważności rozkazu personalnego oraz stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.
Wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.
Komendant Stołeczny Policji rozkazem personalnym nr 1326 z dnia 28 lutego 2013 r., na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 w związku z art. 157 § 1 i 2 oraz art. 158 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), stwierdził z urzędu nieważność rozkazu personalnego Komendanta Rejonowego Policji Warszawa II nr [...] z dnia [...] lipca 2012 r. w przedmiocie ustalenia S. Ł. prawa do wzrostu uposażenia zasadniczego z tytułu wysługi lat na dzień 18 maja 2012 r. w wysokości 16%.
W uzasadnieniu podał, że wymienionym rozkazem personalnym Komendant Rejonowy Policji Warszawa II zaliczył policjantowi m.in. pracę w indywidualnym gospodarstwie rolnym w charakterze domownika w wymiarze 4 lat 7 miesięcy i 9 dni, obejmującym okres od 3 września 1995 r. do 11 kwietnia 2000 r. Tymczasem zainteresowany w latach 1994-1999 uczył się w Technikum Mechanicznym w Elblągu oddalonym ok. 20 km od jego miejsca zamieszkania w m. S., co wiązało się z dojazdami do i ze szkoły. Organ nie ustalił, ile czasu zajmował dojazd do szkoły i z powrotem oraz ile czasu dziennie poświęcał na przygotowanie się do zajęć szkolnych. Wskazał też, że nauka w szkole ponadpodstawowej oraz związane z nią obowiązki szkolne, wykluczają stałą pracę w gospodarstwie rolnym. Zwrócił ponadto uwagę na okoliczność, że matka policjanta Krystyna Ł. była współwłaścicielem w udziale 21/24 gospodarstwa rolnego położonego we wsi S. gm. P. od 26 marca 1992 r. do 17 kwietnia 1996 r. o pow. 0,40 ha, natomiast od 17 kwietnia 1996 r. do chwili obecnej jest właścicielem gospodarstwa rolnego o pow. 1,05 ha położonego w m. S.. Zatem w okresie od 3 września 1995 r. do 16 kwietnia 1996 r. S. Ł. nie mógł świadczyć pracy w gospodarstwie rolnym, gdyż grunt rolny o pow. 0,40 ha nie mógł być uznany za gospodarstwo rolne. Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 ze zm.), za gospodarstwo rolne uważa się obszar użytków rolnych, gruntów zadrzewionych i zakrzewionych na użytkach rolnych o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
