Wyrok NSA z dnia 12 lutego 2015 r., sygn. II FSK 3200/12
Nie można z obowiązku wszczęcia i prowadzenia postępowania podatkowego wywodzić obowiązku wszczęcia i prowadzenia postępowania egzekucyjnego wobec wszystkich osób odpowiadających za zobowiązania podatkowe na podstawie art. 116 O.p. i 116a O.p.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Kolanowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia NSA (del.) Danuta Małysz, Protokolant Dorota Rembiejewska, po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 sierpnia 2012 r. sygn. akt I SA/Wr 609/12 w sprawie ze skargi R. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 19 marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 22 sierpnia 2012 r., sygn. akt I SA/Wr 609/12, mocą którego oddalono skargę R. S. (dalej: skarżący, strona) na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 19 marca 2012 r., w przedmiocie stanowiska wierzyciela w postępowaniu egzekucyjnym.
W motywach orzeczenia Sąd podał, że Naczelnik Urzędu Skarbowego W. prowadził wobec skarżącego postępowanie egzekucyjne, na podstawie wystawionych przez Naczelnika Urzędu Skarbowego W. tytułów wykonawczych o numerach: (...). Tytuły te obejmują należności skarżącego ‒ jako osoby trzeciej ‒ za zobowiązania Stowarzyszenia (...) (dalej: Stowarzyszenie) w podatku od towarów i usług za lata 2006-2008.
Pismami z 27 grudnia 2011 r. skarżący, w oparciu o art. 33 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, ze zm.; dalej u.p.e.a.), wniósł zarzuty w postępowaniu egzekucyjnym, podnosząc: błąd co do osoby zobowiązanego (art. 33 pkt 4 u.p.e.a.); niedopuszczalność egzekucji administracyjnej lub zastosowanego środka egzekucyjnego (art. 33 pkt 6 u.p.e.a.) oraz brak uprzedniego doręczenia zobowiązanemu upomnienia (art. 33 pkt 7 u.p.e.a.). Zażądał ponadto uznania dokonanych na jego majątku zajęć egzekucyjnych za rażąco naruszające prawo, a w szczególności art. 3a § 2 pkt 2 i art. 15 § 1 u.p.e.a. oraz art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 30, ze zm.; dalej O.p).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
