Postanowienie NSA z dnia 20 sierpnia 2015 r., sygn. II FZ 649/15
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA: Stanisław Bogucki po rozpoznaniu w dniu 20 sierpnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia P.B. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 14 lipca 2015 r., sygn. akt I SA/Po 938/14 w przedmiocie prawa pomocy w zakresie częściowym w sprawie ze skargi P.B. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 lipca 2014 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
1. Postanowieniem z dnia 14 lipca 2015 r., I SA/Po 938/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił wniosek P.B. (dalej: skarżący) o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi skarżącego na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 lipca 2014 r. o nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia podano art. art. 254 § 1, art. 260 oraz art. 245 § 1, § 3 oraz art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej w skrócie: p.p.s.a.). Postanowienie jest dostępne na stronie internetowej: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.
2. Przebieg postępowania przed Sądem pierwszej instancji.
2.1. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie WSA w Poznaniu podał, że w uzasadnieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych sporządzonym w dniu 29 maja 2015 r. skarżący oświadczył, że posiada nieruchomość rolną o powierzchni 57,2452 ha. Wyjaśnił, że małżonka, z którą pozostaje we wspólności majątkowej małżeńskiej nie osiąga żadnych przychodów. Skarżący podał, że posiada budynki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W budynkach tych nie prowadzi działalności gospodarczej, ponieważ Starosta K. wydał w dniu 16 lipca 2010 r. decyzję zakazującą prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia stacji kontroli, która była jego głównym źródłem utrzymania. Z tego okresu pozostały do spłaty zobowiązania w wysokości około 900.000 zł. Zobowiązania te skarżący spłaca z przychodów z dzierżawy części budynków, w których kiedyś wykonywał działalność gospodarczą. Skarżący wskazał również, że mimo korzystnego wyroku WSA w Poznaniu, którym uchylono decyzję, nadal nie może uruchomić ww. obiektu w takiej formie, jak przed dniem 16 lipca 2010 r. Pomimo tego faktu nadal musi obsługiwać zaciągnięte kredyty. Ze złożonego wniosku wynika, że wnioskodawca dochody uzyskuje z tytułu wynagrodzenia za pracę w wysokości 1.750 zł brutto.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
