Wyrok NSA z dnia 10 czerwca 2015 r., sygn. II FSK 2060/14
Sąd, któremu sprawa została przekazana do ponownego rozpoznania, nie ma całkowitej swobody przy wydawaniu nowego orzeczenia, gdyż jest związany wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny. Wojewódzki sąd administracyjny może odstąpić od zawartej w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego wykładni prawa jedynie w wyjątkowych sytuacjach, w szczególności, gdy stan faktyczny sprawy ustalony w wyniku ponownego jej rozpoznania uległ tak zasadniczej zmianie, że do nowo ustalonego stanu faktycznego należy stosować przepisy prawa odmienne od wyjaśnionych przez NSA, jak również w przypadku, gdy przy niezmienionym stanie faktycznym sprawy, po wydaniu orzeczenia, zmienił się stan prawny.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia WSA del. Cezary Koziński (sprawozdawca), Protokolant Maja Fabrowska, po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 28 lutego 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 7/14 w sprawie ze skargi A. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 24 grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 28 lutego 2014 r. o sygn. akt I SA/Wr 7/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę A. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 24 grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym.
Rozstrzygając sprawę Sąd pierwszej instancji przyjął następujący stan faktyczny:
Dyrektor Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. prowadził wobec skarżącego postępowanie egzekucyjne na podstawie tytułów wykonawczych wystawionych w dniu 28 kwietnia 2003 r., obejmujących zaległości z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za poszczególne miesiące 2000 r. i 2001 r. W dniu 12 kwietnia 2010 r. Dyrektor Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wystawił kolejne tytuły wykonawcze o numerach od [...] do [...] i następnie, działając jako organ egzekucyjny, dokonał na podstawie art. 79 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2005 r., nr 229, poz. 1954 ze zm., dalej powoływanej jako: "u.p.e.a."), zajęcia prawa majątkowego stanowiącego świadczenie z zaopatrzenia emerytalnego oraz ubezpieczenia społecznego u dłużnika zajętej wierzytelności będącego organem rentowym. Odpisy tytułów wykonawczych wraz z zawiadomieniami o zajęciu doręczono skarżącemu dnia 14 kwietnia 2010 r. Pismem z dnia 19 kwietnia 2010 r. skarżący zwrócił się do Dyrektora Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o "anulowanie przysłanych tytułów wykonawczych", podnosząc, "że ciążący na nim obowiązek został wykonany, cała bowiem zaległość była spłacana w comiesięcznych ratach". Powyższe pismo Dyrektor Oddziału ZUS zakwalifikował jako zarzut niedopuszczalności egzekucji administracyjnej, a następnie postanowieniem z dnia 26 października 2010 r. oddalił, jako nieuzasadniony, zarzut rozłożenia na raty obowiązku objętego tytułami wykonawczymi o nr: [...], od [...] do [...] oraz oddalił, jako nieuzasadniony, zarzut wykonania obowiązku objętego tymi tytułami wykonawczymi. Jednocześnie organ egzekucyjny postanowieniem z tego samego dnia uznał za zasadny zarzut wykonania obowiązku, co do należności objętych tytułami od [...] do [...].
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
