Wyrok NSA z dnia 6 lutego 2015 r., sygn. I FSK 2112/13
Treść art. 190 § 1 i § 2 o.p. nie wskazuje na to, że informacja o uprawnieniach strony musi być zawarta już w samym zawiadomieniu.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Jarmasz, Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H.-T. s.c. J. M., R. M. w J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 4 września 2013 r., sygn. akt I SA/Bk 226/13 w sprawie ze skargi H.-T. s.c. J. M., R. M. w J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 15 kwietnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe od stycznia do grudnia 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od H.-T. s.c. J. M., R. M. w J. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 1800 (słownie: jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 4 września 2013 r., sygn. akt I SA/Bk 226/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku (dalej: sąd pierwszej instancji) oddalił skargę H. s.c. J. M., R. M. w J. (dalej: skarżąca lub spółka) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. (dalej: organ odwoławczy) z dnia 15 kwietnia 2013 r., w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe od stycznia do grudnia 2008 r.
2.1. W uzasadnieniu powyższego wyroku wskazano, że zaskarżoną decyzją organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. (dalej: organ pierwszej instancji) z dnia 11 stycznia 2013 r., w której dokonano spółce rozliczenia podatku od towarów i usług za powyższe miesiące.
2.2. Organy ustaliły, że w tym okresie spółka prowadziła działalność gospodarczą, której przedmiotem było świadczenie usług w zakresie transportu towarów samochodami ciężarowymi oraz usług obsługi i naprawy pojazdów mechanicznych. W ocenie organów, zebrany materiał dowodowy wskazuje, że dostawy oleju napędowego na rzecz skarżącej, udokumentowane fakturami VAT wystawionymi przez P. sp. z o.o. (15 faktur) oraz przez G. sp. z o.o. (4 faktury) nie miały w ogóle miejsca, a w związku z tym faktury te stwierdzają czynności, które faktycznie nie zostały dokonane i nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych między tymi podmiotami. Organ odwoławczy podkreślił, że nie kwestionuje tego, że nabycie oleju napędowego przez spółkę miało miejsce, jednak ich dostawcą nie były powyższe spółki.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
