Wyrok NSA z dnia 7 maja 2015 r., sygn. I FSK 603/14
Art. 11 P.p.s.a., stanowiąc o związaniu sądu administracyjnego ustaleniami prawomocnego wyroku skazującego co do popełnienia przestępstwa, nie odnosi tego związania tylko do wyroku skazującego podatnika, będącego stroną danego postępowania podatkowego, a następnie sądowoadministracyjnego. Oznacza to, że tego rodzaju wyrokiem sąd administracyjny jest związany także co do ustaleń dotyczących popełnienia przestępstwa przez inne osoby. Niedopuszczalnym jest ograniczanie prejudycjalności wyroków karnych wyłącznie do wyroków skazujących podmiot występujący jako strona postępowania przed organami, a następnie przed sądem.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia NSA Ryszard Pęk, Protokolant Ilona Makaruk, po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W.R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 listopada 2013 r. sygn. akt VIII SA/Wa 515/13 w sprawie ze skargi W.R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 29 kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2003 roku 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od W.R. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 3600,00 (trzy tysiące sześćset) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 14 listopada 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w sprawie o sygnaturze akt VIII SA/Wa 515/13, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 roku, poz. 270 ze zm.,) dalej p.p.s.a., oddalił skargę W.R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 29 kwietnia 2013 roku w przedmiocie podatku od towarów i usług. 1. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi Zaskarżoną do Sądu decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w W. uchylił w części decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z 14 lutego 2012r. Działając reformatoryjnie, Dyrektor Izby Skarbowej umorzył postępowanie podatkowe w części określającej Skarżącemu wysokość zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług za czerwiec 2003 r. oraz kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za maj 2003 r. W pozostałym zakresie utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji, określającą Skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego za poszczególne miesiące 2003 r. (I - IV oraz VII - IX). Jako podstawę materialnoprawną rozstrzygnięcia Dyrektor Izby Skarbowej powołał między innymi przepisy art. 19 ust. 1 - 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.; dalej: "ustawa o VAT z 1993 r. "), a także § 48 ust. 4 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268 ze zm.; dalej: "rozporządzenie"). W uzasadnieniu decyzji Dyrektor Izby Skarbowej powołał się także na przepisy art. 70 § 1 i § 6 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.; dalej: "Op"). Uzasadniając rozstrzygnięcie organ odwoławczy powołał się na ustalenia faktyczne dokonane przez organ I instancji po przeprowadzeniu kontroli i postępowania podatkowego wobec Skarżącego. Wyjaśnił, że Skarżący prowadząc w przedmiotowym okresie działalność gospodarczą (PHU K.), bezpodstawnie odliczał podatek naliczony (VAT) wynikający z faktur, które nie odzwierciedlają rzeczywistości. Z ustaleń organów wynikało, że sporne faktury wskazywały na sprzedaż oleju napędowego na rzecz Skarżącego, podczas gdy w rzeczywistości przedmiotem sprzedaży był odbarwiony olej opałowy (pozbawiony oznacznika), uzyskany w wyniku działalności grupy przestępczej. Towar ten Skarżący sprzedawał jako olej napędowy. Przedmiotowe faktury, które nie odzwierciedlały rzeczywistości, zostały wystawione dla Skarżącego przez następujące podmioty: U. sp. z o.o., P. sp. z o.o., E. oraz O. Osoby zarządzające tymi podmiotami prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego z 18 kwietnia 2004 r. [...] zostały uznane winnymi popełnienia przestępstw polegających na poświadczaniu nieprawdy w fakturach VAT potwierdzających sprzedaż oleju napędowego do Przedsiębiorstwa Handlowo - Usługowego "K." W. R. z siedzibą w R., w sytuacji, gdy w rzeczywistości dokonano sprzedaży przerobionego oleju opałowego, a nie oleju napędowego opisanego w treści faktury. Materiały dowodowe z postępowania karnego zostały włączone do akt postępowania podatkowego. Osoby zarządzające podmiotami wystawiającymi dla Skarżącego sporne faktury zostały przesłuchane w trakcie postępowania podatkowego. Zeznania składał również Skarżący, który oświadczył, że nigdy nie był w siedzibach ww. podmiotów i nie widział baz paliwowych podmiotów, od których nabywał paliwa. Wszystkie szczegóły transakcji uzgadniał z osobami, które następnie zostały skazane prawomocnym wyrokiem za przestępstwa związane z poświadczaniem nieprawdy w treści wystawianych dla Skarżącego faktur. Organy podatkowe przyjęły zatem, że sporne faktury nie odzwierciedlają rzeczywistości, gdyż przedmiotem transakcji był odbarwiony olej opałowy, a nie olej napędowy. To zaś oznaczało, że Skarżący bezpodstawnie odliczył podatek naliczony wynikający z treści spornych faktur.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
