23.09.2014

Postanowienie NSA z dnia 23 września 2014 r., sygn. I OSK 2290/14

Umorzenie postępowania

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Morys po rozpoznaniu w dniu 23 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wspólnoty Mieszkaniowej [...] w Warszawie od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 maja 2014 r. sygn. akt I SAB/Wa 155/14 umarzającego postępowanie w sprawie ze skargi Wspólnoty Mieszkaniowej [...] w Warszawie na bezczynność Prezydenta m. st. Warszawy w przedmiocie rozpoznania wniosku o ustanowienie prawa użytkowania wieczystego gruntu postanawia: uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 23 maja 2014 r., sygn. akt I SAB/Wa 155/14 - na podstawie art. art. 161 § 1 pkt 3 i art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej: P.p.s.a., umorzył postępowanie w sprawie, a w jego uzasadnieniu wskazał, że Wspólnota Mieszkaniowa [...] w Warszawie wniosła skargę na bezczynność Prezydenta m.st. Warszawy w przedmiocie rozstrzygnięcia kwestii związanej z ustanowieniem prawa użytkowania wieczystego do nieruchomości położonej w Warszawie przy ul. [...], ozn. hip. "[...]", nr Rej. hip. [...], działka nr [...] z bloku [...]. Przedmiotowa nieruchomość objęta była działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279). Z dniem wejścia w życie dekretu, tj. z dniem 21 listopada 1945 r., grunty nieruchomości warszawskich - w tym grunt przedmiotowej nieruchomości - przeszły na własność gminy m. st. Warszawy, a od 1950 r. - na podstawie art. 32 ust. 2 ustawy z 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (Dz. U. Nr 14, poz. 130) - na własność Skarbu Państwa. Zgodnie z zaświadczeniem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia [...] kwietnia 1944 r., Nr Rep. [...], powyższa nieruchomość uregulowana była przez zastrzeżenie z mocy aktu kupna - sprzedaży, zeznanego w dniu [...] kwietnia 1942 r. za Nr [...] tomu [...] tej księgi, na imię Z. i W. z B. małż. G. vel G. w równych częściach niepodzielnie. Dalej Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie podniósł, że już po wniesieniu skargi Prezydent m.st. Warszawy postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2014 r., nr [...], zawiesił z urzędu postępowanie w tej sprawie - do czasu złożenia do akt sprawy prawomocnego orzeczenia sądu kończącego postępowanie w sprawie o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego dla Warszawy Mokotowa w Warszawie z dnia [...] marca 2002 r., sygn. akt [...], o stwierdzeniu nabycia spadku po Z. G. Organ stwierdził bowiem, że zobligowany jest do ustalenia kręgu osób, które mają prawo uczestniczyć w postępowaniu w charakterze stron i do zapewnienia stronom czynnego udziału w każdym stadium postępowania - zgodnie z art. 10 § 1 k.p.a. oraz art. 61 § 4 K.p.a. Przy czym przymiot strony przysługuje wszystkim spadkobiercom dawnych współwłaścicieli tej nieruchomości. Tymczasem w obrocie prawnym istnieją dwa prawomocne postanowienia regulujące w odmienny sposób spadkobranie po Z. G. Zgodnie z uchwałą składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 10 lipca 2012 r., sygn. III CZP 81/11 (LEX nr 1170719): "istnienie dwóch lub więcej prawomocnych postanowień o stwierdzeniu nabycia spadku po tym samym spadkodawcy uzasadnia wznowienie postępowania na podstawie art. 403 § 2 w związku z art. 13 § 21 lub art. 524 § 2 K.p.c." Organ wskazał, iż w niniejszej sprawie rozstrzygnięcie sądu w sprawie o wznowienie tego postępowania stanowi zagadnienie prejudycjalne w rozumieniu art. 97 § 1 pkt 4 K.p.a. - dla rozpatrzenia sprawy przyznania prawa użytkowania wieczystego do przedmiotowego gruntu. Wobec powyższego, zachodzi konieczność zawieszenia prowadzonego postępowania do czasu złożenia do akt sprawy prawomocnego orzeczenia sądu kończącego postępowanie w ww. sprawie o wznowienie postępowania. Takie zawieszenie postępowania - stosownie do treści art. 103 K.p.a. - wstrzymuje bieg terminów przewidzianych w kodeksie postępowania administracyjnego. Mając powyższe na uwadze Sąd I instancji uznał, iż ta okoliczność ma istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, a wydanie przez Prezydenta m.st. Warszawy postanowienia z dnia [...] kwietnia 2014 r. oznacza, że organ nie pozostaje bezczynny w prowadzeniu postępowania, nawet jeżeli wcześniej można było mu takie działanie zarzucić. Sąd wskazał, iż w orzecznictwie sądowoadministracyjnym podkreśla się, że niezależnie od czasu trwania zwłoki w załatwieniu sprawy, wydanie rozstrzygnięcia o zawieszeniu postępowania w sprawie oznacza, że bezczynność organu ustaje, a Sąd nie może uwzględnić skargi na bezczynność i zobowiązać organu do wydania decyzji w określonym terminie. W sprawie zaistniały zatem w ocenie Sądu podstawy uzasadniające umorzenie postępowania sądowego z uwagi na jego bezprzedmiotowość.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne