Postanowienie NSA z dnia 16 września 2014 r., sygn. II OZ 924/14
Prawo pomocy
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wojciech Mazur po rozpoznaniu w dniu 16 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia J.L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 lipca 2014 r., sygn. akt IV SA/Wa 2257/13 w zakresie odmowy zmiany postanowienia z dnia 13 stycznia 2014 r. o odmowie przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi J.L. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] sierpnia 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 11 lipca 2014 r., sygn. akt IV SA/Wa 2257/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił J.L. zmiany postanowienia z dnia 13 stycznia 2014 r. odmawiającego przyznania skarżącemu prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Sąd I instancji wyjaśnił, iż postanowieniem z dnia 13 stycznia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił przyznania J.L. prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego. Sąd wskazał, że zgodnie z oświadczeniami skarżącego jego rodzina utrzymuje się nie tylko z wynagrodzenia żony 1920 złotych brutto miesięcznie, ale także ze środków z pracy dorywczej w kwocie 900 złotych miesięcznie oraz 900 złotych miesięcznie przekazywanych na rzecz skarżącego przez jego matkę jako czynsz najmu za mieszkanie, w którym mieszka skarżący z rodziną. Jednocześnie koszty ponoszone przez wszystkie osoby pozostające we wspólnym gospodarstwie domowym wynoszą około 750 złotych miesięcznie (około 400 złotych pozostałych kosztów utrzymania mieszkania oraz 350 złotych na utrzymanie osób pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym). Skarżący nie przedstawił innych wydatków ponoszonych we wspólnym gospodarstwie domowym, ani też przez któregoś z członków rodziny. Sąd stwierdził, że przedstawione źródła utrzymania wszystkich osób pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym oraz partycypowanie w kosztach utrzymania przez matkę skarżącego, która nie pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym wskazują, że skarżący jest w stanie ponieść koszty postępowania sądowoadministracyjnego oraz skorzystać z pomocy profesjonalnego pełnomocnika. Wskazane przychody znacznie przewyższają ponoszone koszty utrzymania, które wynoszą według oświadczenia skarżącego około 750 złotych. Skarżący nie udokumentował jakichkolwiek innych kosztów utrzymania. Dodatkowo wynagrodzenie żony skarżącego stanowi stałe źródło utrzymania, a praca dorywcza skarżącego i jego syna dodatkowo zwiększa kwotę, którą miesięcznie dysponują razem wszystkie osoby pozostające we wspólnym gospodarstwie domowym skarżącego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
