Wyrok NSA z dnia 4 grudnia 2014 r., sygn. I OSK 851/13
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Joanna Banasiewicz, Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.), Sędzia del. WSA Jacek Fronczyk, Protokolant starszy asystent sędziego Małgorzata Penda, po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Województwa Mazowieckiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 grudnia 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 1460/12 w sprawie ze skargi Województwa Mazowieckiego na decyzję Ministra Zdrowia z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Województwa Mazowieckiego na rzecz Ministra Zdrowia kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Województwa Mazowieckiego na decyzję Ministra Zdrowia z dnia [...] maja 2012 r., nr [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.
Jak wynika z jego uzasadnienia, wnioskiem z dnia 12 grudnia 2011 r. Województwo Mazowieckie wystąpiło o stwierdzenie nieważności decyzji Ministra Zdrowia z dnia [...] grudnia 2006 r. i utrzymanej nią w mocy decyzji tego organu z dnia [...] października 2006 r. (o wspólnym numerze [...]) w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia [...] lipca 1969 r., nr [...], dotyczącego przejęcia na własność Państwa nieruchomości położonej w Z. k/Warszawy, użytkowanej przez [...]. W uzasadnieniu wniosku podniesiono, że wskazane decyzje dotknięte są wadą nieważności określoną w art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a., ponieważ opierają się na błędnej interpretacji przepisu art. 17 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o uregulowaniu mienia pozostającego pod zarządem państwowym (Dz. U. Nr 11, poz. 37), sprzecznej z wykładnią autentyczną tej normy. Minister Zdrowia decyzją z dnia [...] marca 2012 r., nr [...], odmówił stwierdzenia nieważności własnych decyzji z dnia [...] października 2006 r. oraz z dnia [...] grudnia 2006 r. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie wskazał, iż postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o przejęciu na własność Państwa opisanej nieruchomości zostało zainicjowane wnioskiem J. D. i S. D. z dnia 17 września 1996 r. Przy czym kluczowe znaczenie dla niniejszej sprawy ma wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 września 2001 r., sygn. akt IV SA 1238/99, uchylający decyzję Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z [...] czerwca 1999 r. o odmowie stwierdzenia nieważności orzeczenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia [...] lipca 1969 r. W wyroku tym podniesiono, że podstawową kwestię w sprawie stanowi wykładnia przepisu art. 17 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o uregulowaniu stanu prawnego mienia pozostającego pod zarządem państwowym. Naczelny Sąd Administracyjny wyraził pogląd, iż "inne mienie", o którym mowa w powołanym przepisie mogło być przejęte na własność Państwa, jeżeli uprzednio objęte zostało przymusowym zarządem państwowym, ustanowionym w trybie dekretu z dnia 16 grudnia 1918 r. w przedmiocie przymusowego zarządu państwowego (Dz. U. Nr 21, poz. 67 ze zm.). Przedmiotowa nieruchomość stanowiła właśnie "inne mienie" w rozumieniu tego przepisu. W toku ponownie przeprowadzonego postępowania organ wydał decyzje odmowne z dnia [...] sierpnia 2002 r. i z dnia [...] maja 2003 r., które zostały uchylone wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 września 2005 r., sygn. akt IV SA/Wa 1312/05. W jego uzasadnieniu Sąd ten wyjaśnił, że w związku z poglądem wyrażonym przez Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu z dnia 12 września 2001 r., sygn. akt IV SA 1238/99, istotnym w sprawie było wykazanie, czy przedmiotowa nieruchomość została objęta zarządem państwowym, a tego w niniejszej sprawie nie uczyniono. Udowodnienie powyższej okoliczności wymaga bowiem wskazania aktu ustanawiającego zarząd państwowy, wydanego przez organ wymieniony w art. 2 powołanego dekretu z 1918 r. Zarząd na podstawie powołanego dekretu nie powstawał z mocy prawa, o czym świadczy przepis art. 1 tego dekretu in fine stwierdzający, że wymienione w nim składniki majątkowe mogą być objęte zarządem państwowym. Dlatego w każdym przypadku dla ustanowienia zarządu wymagane było wydanie orzeczenia przez właściwego ministra. Po przeprowadzeniu ponownego postępowania wyjaśniającego Minister Zdrowia decyzją z dnia [...] października 2006 r., utrzymaną w mocy decyzją tego organu z dnia [...] grudnia 2006 r., stwierdził nieważność orzeczenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia [...] lipca 1969 r. z uwagi na to, że nieruchomość będąca przedmiotem tego orzeczenia nie była objęta przymusowym zarządem państwowym. Z akt sprawy wynikało bowiem, iż nie zostało wydane stosowne zarządzenie. W konsekwencji czego nieruchomość nie mogła być przejęta w trybie art. 17 pkt 2 lit. b wskazanej ustawy z dnia 25 lutego 1958 r., a zatem w/w orzeczenie z 1969 r. o przejęciu zostało wydane z rażącym naruszeniem prawa. W takim stanie rzeczy Minister Zdrowia uznał, iż wniosek Województwa Mazowieckiego z dnia 12 grudnia 2011 r. o stwierdzenie nieważności decyzji Ministra Zdrowia z dnia [...] grudnia 2006 r. jest niezasadny, gdyż brak jest podstaw aby przyjąć, że decyzja ta została wydana z rażącym naruszeniem prawa. Organ wskazał, iż decyzje będące przedmiotem obecnej kontroli nadzorczej zostały wydane w następstwie powołanych wyroków sądów administracyjnych. Przy czym, stosownie do treści art. 99 ustawy Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r., Nr 153, poz. 1271) oraz art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - dalej: P.p.s.a., ocena prawna w nich zawarta wiąże w sprawie organ i sąd. Zatem Minister Zdrowia wydając decyzję o stwierdzeniu nieważności przejęcia przedmiotowej nieruchomości na własność Państwa związany był oceną prawną zawartą w przytoczonych orzeczeniach sądów i się do niej zastosował. Toteż obecnie trudno jej zarzucić rażące naruszenie prawa, a wnioskodawca nie wskazał, aby doszło do istotnej zmiany stanu faktycznego lub prawnego sprawy umożliwiającej przyjęcie przez organ odmiennej interpretacji art. 17 pkt 2 lit. b ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o uregulowaniu stanu prawnego mienia pozostającego pod zarządem państwowym. W wyniku złożonego przez Województwo Mazowieckie wniosku z dnia 6 kwietnia 2012r. o ponowne rozpatrzenie sprawy, Minister Zdrowia decyzją z dnia [...] maja 2012 r. nr [...], utrzymał w mocy swoje rozstrzygnięcie z dnia [...] marca 2012r., uznając je za prawidłowe i motywując zajęte stanowisko przytoczoną argumentacją.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
