Wyrok NSA z dnia 28 sierpnia 2014 r., sygn. II OSK 467/13
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Chlebny /spr./ Sędziowie: Sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędzia WSA del. Grażyna Staniszewska Protokolant: starszy inspektor sądowy Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 28 sierpnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Komendanta Głównego Policji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 listopada 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 1704/12 w sprawie ze skargi S. M. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na broń palną łowiecką 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania, 2. zasądza od S. M. na rzecz Komendanta Głównego Policji kwotę 340 (słownie: trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 30 listopada 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi S. M. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] sierpnia 2012 r. w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na broń palną łowiecką uchylił zaskarżoną decyzję Komendanta Głównego Policji oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Katowicach z dnia [...] maja 2012 r.
Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Zaskarżoną decyzją Komendant Główny Policji utrzymał w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Katowicach z dnia [...] maja 2012 r. o odmowie wydania S. M., na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (t. j. Dz. U. z 2004 r. nr 52, poz. 525 ze zm.), pozwolenia na posiadanie sześciu egzemplarzy broni palnej myśliwskiej w celu uprawiania łowiectwa. W uzasadnieniu decyzji organy wskazały, iż skarżący nie spełnia przesłanek z art. 10 ust. 1 ustawy o broni i amunicji, zgodnie z którym właściwy organ Policji wydaje pozwolenie na broń, jeżeli wnioskodawca nie stanowi zagrożenia dla siebie samego, porządku lub bezpieczeństwa publicznego oraz przedstawi ważną przyczynę posiadania broni. W toku postępowania organy ustaliły, że skarżący niejednokrotnie dopuścił się naruszenia prawa, gdyż w latach 2005 r. - 2010 r. wielokrotnie karany był za wykroczenia drogowe m.in. za przekroczenie dowolniej prędkości powyżej 50km/h oraz od 31-50 km/h, a także za niestosowanie się do znaków drogowych. W 2010 r. skarżącemu cofnięto, przyznane 2 lata wcześniej, uprawnienia kierowcy kat. B. Zachowanie skarżącego, w ocenie organów, stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego, a tym samym porządku publicznego. Notoryczne sprzeniewierzanie się obowiązującemu porządkowi prawnemu, poprzez łamanie obowiązujących nakazów i zakazów nie daje rękojmi, iż posiadając broń skarżący będzie ją użytkował, przechowywał i nosił w sposób prawem określony. Organ odwoławczy podkreślił, że prawo do posiadania broni jest swoistym przywilejem, który może otrzymać i posiadać jedynie osoba spełniająca restrykcyjne wymogi ustawy o broni i amunicji. Prawo do broni (bez względu na jej przeznaczenie) ma niewątpliwie ścisły związek ze sferą ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego, dlatego winny je posiadać osoby dające gwarancję, iż swoim postępowaniem nie stworzą dla tych dóbr zagrożenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
